Samvinnan - 01.04.1930, Blaðsíða 57

Samvinnan - 01.04.1930, Blaðsíða 57
KANNSÓKNIR 51' með frændþjóðum vorum, einkum Svíum, er eg- hefi áð- ur lýst, varð mér ljóst, að hér ætti að ganga nokkru lengra. Örnefnin, byggingar og húsaskipun og önnur verksummerki, frásagnir og aðrar munnlegar geymdir, áhöld alls konar og tæki og annað, er snertir dagleg-t líf al- þýðu, og svo málið sjálft — allt þetta og fleira eru mik- ils verð gögn í flestum greinum þjóðlegra fræða og kem- ur eigi við hagsöguna nema að nokkru leyti. En annars er hún og þetta allt svo hvað öðru tengt, að í raun og veru virðist eðlilegt og að sjálfsögðu haganlegt þegar efnt er til skipulegrar eftirgrennslunnar, söfnunar og rann- sókna um þau atriðin, sem snerta hagsöguna, þá sé allt hitt tekið með, að svo miklu leyti sem unnt er. Þetta á auðvitað fyrst og fremst við um söfnun munnlega geymda, því að þar er tortímingin hraðvirkust og skemmst undan, en næsta lítill tími gefinn til alls þessa verks. En þessi breyting á starfsáformum mínum hefir leitt til þess, að mér er ljóst, að þau verða ekki framkvæmd nema með skipulegri samvinnu við áhugamenn meðal alþýðu- manna, á líkan hátt og tekizt hefir með Svíum. Hér þarf að rísa þegar í stað hreyfing meðal alþýðu um vemdun menningarminnja hvers héraðs. Hér þarf að vakna ís- lenzk byggða- eða átthagahreyfing. Byrjunin er erfiðust. Það má reyndar kalla svo, að hafið sé nú það verk, sem eg hefi nú um stund reynt að sýna, að væri einna mest nauðsynjaverk, sem nú verður unnið fyrir þjóðmenning- arsögu Islendinga. Það er hafið. Og þó tæpast nema að nafninu. Stoðir hafa undir það runnið. En þær eru þó svo veikar að vandséð er, hve lengi þær duga. Og að vísu duga þær skammt til þess að mark náist á settum tíma, nema fleira njóti að. Það er að minnsta kosti augljóst mál, að það er gjörsamlega ofvaxið einum manni, með litlu fé og bundna starfskrafta, að ná til hlýtar yfir þetta verk, eins og það er til og eins og á að vinna það. Eins og verður að vinna það. Nokkur vegur er, að árangur náist, ef tekst að vekja menn í hverju byggð- arlagi til starfs og samvinnu. Og að því verður að stefna. 4*
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118

x

Samvinnan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Samvinnan
https://timarit.is/publication/340

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.