Samvinnan - 01.04.1930, Síða 43

Samvinnan - 01.04.1930, Síða 43
RANNSGKNIR 37 Vitanlega verður ekki synjað fyrir það, að menning Svía og allur þjóðarbragur beri þess merki, að sjóndeild- arhringurinn var ekki alltaf markaður af sömu skógarás- unum, að stórt var dreymt, unnið og tapað. En þótt vík- ingslundin hafi leitt þjóðina aftur og aftur til stórræða og stórræðin hafi alið kapp og skörungsbrag, sem meir gætir hjá Svíum yfirleitt en öðrum Norðurlandaþjóðum, þá eru það ekki stórkostleg stjórnmálaæfintýri, sem affararík- ust hafa orðið fyrir þjóðina, eins og við kynnumst henni nú. Örlagaþrungnustu atburðirnir í lífi hennar gerðust ekki á vígvöllum Þýzkalands og Rússlands á 17. og 18. öld. Þeir gerðust um og eftir miðja 19. öld heima í Sví- þjóð, heima í sveitum landsins, undir rólegustu og hvers- dagslegustu landsstjórn sem hægt er að hugsa sér. Þess- ir atburðir, eða atburður, eru vélmögnun, iðngei’ving at- vinnuveganna. En afleiðingin af því varð alger umtum- un á undirstöðum hins þúsund ára gamla, rammgjörfa menningarfélags bændalandsins. Þetta sjálfstæði alþýðumenningarinnar, bændamenn- ingarinnar, öldum saman, þessi stöðugleiki gegnum öll um- skipti, er alkunnugt fyrirbrigði í þjóðlífi Norðmanna og Svía, og raunar einnig Islendinga, en þó með nokkrum hætti á annan veg hér, vegna frábrugðinna atvinnuhátta. Þarna voru byggðirnar sundurskildar af fjöllum og skóg- um. Hver bjó að sínu og því voru samgöngur litlar löng- um, enda voru næsta ólíkar mállízkur talaðar í ýmsum byggðarlögum, þótt skammt væri raunar á milli. Hér bjuggu bændumir mann fram af manni í sömu bæjum, við sömu siði og háttu, ræktuðu sömu akurblettina að fornum sið og voru sjálfum sér nógir. Svo kom breyting- in. Nýjar hugsanir slæddust upp í skógarbyggðimar. Menn fóru að líta öðrum augum á sumt en áður, auðvitað smátt og smátt í fyrstu; en þegar farið er að hagga við fomum formum er vandséð hvar lendir. Samgöngur urðu greiðari. Bættar ræktunaraðferðir kröfðu nýrrar skipun- ar á landaskiptingu í hverfum sveitanna. Það kom miklu losi á. Nýir bæir voru byggðir. Og maður í nýjum bæ, á
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118

x

Samvinnan

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Samvinnan
https://timarit.is/publication/340

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.