Samvinnan - 01.04.1930, Side 82

Samvinnan - 01.04.1930, Side 82
76 S A M V I N N A N um. Er leirinn grafinn úr jörðu, lagaður til í mótum og síðan hitaður í ofni. Fær hann þá gulan eða rauðleitan blæ. Yfirleitt er múrsteinninn algengt byggingarefni um alla Norðurálfu, þar sem ekki eru stórir skógar. Væri sennilega öðruvísi um að litast í íslenzkum sveitum, ef slíkt byggingarefni hefði verið fyrir hendi hér á landi. Á dönskum bóndabæ eru venjulega fjórar aðalbygg- ingar og standa í ferhyming, þannig að auður blettur verður á milli. Byggingar þessar eru: íbúðarhús, fjós (sem jafnframt er hesthús), hlaða og svínahús. Öll eru húsin löng og lág, ein hæð með risi, en stundum kjallaiá undir nokkrum hluta íbúðarhússins. Þök íbúðarhúsa eru oftast úr brendum leir eins og veggirnir, íbognum múr- steinsþynnum, sem lagðar eru á misvíxl eins og súð í baðstofu. Þök útihúsanna eru oft úr hálmi. Er þakið gjört úr hálmknippum, sem vafin eru með hampþræði, en síðan lögð niður svipað og föng í heygalta og bundin saman þannig, að endarnir á stráunum vita út. Endast stráþök þessi áratugum saman, sé þeim hæfilega við haldið, og ekki leka þau eða fjúka fremur en múrsteinsþökin. En talsverða eldhættu hafa þau í för með sér, og fer þeim því fækkandi síðan vátrygging sveitabæja varð almenn. Á dönskum sveitaheimilum er yfirleitt ekki mikill einangrunarbragur. Þéttbýli landsins og nágrenni við hin- ar stærstu menningarþjóðir gjöra danska sveitafólkinu mögulegt að njóta margra nútíma þæginda, sem okkur eru enn fyrirmunuð, og fylgjast með því, sem fram fer í veröldinni. Varla mun vera svo afskekkt sveitaheimili í Danmörku, að eigi komi þangað póstur daglega. Akvegur liggur heim að hverjum bæ, og fer pósturinn um sveitina á hjóli með bréf og blöð í tösku á bakinu. Jafnvel land- nemamir inni á strjálbýlustu heiðalöndunum vita um alla helztu atburði veraldarinnar daginn eftir að þeir áttu sér stað. Sími og útvarpstæki eru ákaflega útbreidd um sveit- irnar. Sumir héldu, að útvai*pið myndi verða blöðunum skæður keppinautur. En svo hefir eigi reynzt. Hitt er aftur augljóst, að ekki þýðir að gefa út vikublöð, þar
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118

x

Samvinnan

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Samvinnan
https://timarit.is/publication/340

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.