Tímarit íslenzkra samvinnufélaga - 01.12.1922, Blaðsíða 30
140 Tímarit íslenskra samvinnufélaga.
hver félagsmaður á sig „solidariska,1 ábyrgð á öllum
fjármálum og þegnskyldum félagsins, út á við og inn
á við, á meðan hann er í félaginu og þar til þeim greiðsl-
um er lokið, sem félagið tók á sig á meðan hann var
í því“. Á þessum fundi var þegar rætt um sameigin-
legar pantanir deildanna (félaganna) á ýmsum vörum,
svo sem timbri, salti og kolum, en af því gat þó ekki
orðið þá þegar. Samþykt var að senda einn til tvo menn
til útlanda á fund Zöllners, til þess að ræða um fyrir-
komulag á útflutningi sauðfjár o. fl., og skyldi Sam-
bandsfél. kosta förina. Rætt var og um sameiginlegan
ábyrgðarsjóð fyrir útflutt sauðfé. Fjármál félagsins voru
]>ví næst ákveðin. Voru tekjurnar áætlaðar 1250 krónm’
og mátti verja þar af 1000 kr. til ferðakostnaðar sendi-
mannanna. Að lokum var Pétur Jónsson kosinn fram-
kvæmdastjóri hins nýstofnaða sambandskaupfélags.
Um haustið sama ár er farið að ræða um stofnun
slátrunarhúss við Eyjafjörð og útflutning á nýju kjöti
í kældu lofti. Sigurður H. Kvaran hefir þá bæst við í
hinn starfandi félagsmannahóp, sem fulltrúi Svalberðinga.
Næsta ái’ (1903) heldur Sambandsfélagið áfram
að vinna að útflutningi sauðfjár, en jafnframt er þá
framkvæmdastjóra falið að leitast fyrir með sölu á salt-
kjöti í Noregi. Var þá mikið rætt um nauðsyn þess, að
Sambandsfél. hefið í þjónustu sinni sérstakan erind-
reka, er hefði að staðaldri á hendi sendiferðir fyrir fé-
lagið til útlanda til þess að reka þar ýms erindi. Fleiri
nýmæli komu og þá til umræðu. Af nýjurn fulltrúum,
er tóku þátt í starfsemi Sambandsfélagsins, má nefna
Sigurð Sigurðsson á Halldórsstöðum og Jón Jónsson frá
Gautlöndum, sem þó áður hafði tekið þátt í undirbún-
ingi stofnunar Sambandsins, ásamt Áraa Jónssyni pró-
fasti á Skútustöðum, og mörgum fleirum.
þessi ár sá félagið um, að íslenskir menn færu með
sauðaskipunum til þess að hirða féð á leiðinni, og gáfu