Tímarit íslenzkra samvinnufélaga - 01.12.1922, Blaðsíða 33

Tímarit íslenskra samvinnufélaga. 143
um félagsins að þess væri þörf. Fundurinn lýsti ánægju
sinni yfir tímariti kaupfélaganna, sem þá var að hefja
göngu sína. Hafði ritstjóri þess verið ráðinn Sigurður
Jonsson, síðar ráðherra, og heimilaði fundurinn honum
300 kr. ferðastyrk til þess að hann gæti kynt sér ástanð
og fyrirkomulag kaupfélaganna, einkum þeirra, sem
mynduðu Sambandsfélagið. Eindreginn áhugi kom fram
á fundinum um að Sambandsfélagið hefði sérstakan er-
indreka erlendis, einkum ef öflugt og víðtækt sambands-
félag gæti myndast hér á landi. Kaupfélag þingeyinga
hafði þá erindreka í Danmörku, Björn Sigurðsson, síð-
ar bankastjóra, og var framkvæmdastjóra falið áð leita
tilboðs frá honum eða öðrum hæfum manni með að
taka að sér erindrekastarfið fyrir Sambandið.
Ýmsar reglur voru þá settar um útflutning og merk-
ingu á saltkjöti frá sambandsdeildunum, og rætt um
sameiginleg viðskifti um saltkjöt við Sambandskaupfé-
lagið danska, og áskorun var send til félagsdeildanna
um að gera þá þegar tilraunir með sameiginlegar pant-
anir á ýmsum meiri háttar nauðsynjavörum, svo sem
timbri, rúgi, salti og steinolíu. Margt fleira hafði og
Sambandið ,þá með höndum.
Næsta ár (1908) eni félagsdeildirnar 7 þær sömu
og áður, en sú breyting varð þá á Kaupfélagi Eyjafjarð-
ar, að það klofnaði í tvent. Varð annar hlutinn sjálf-
stætt félag og nefndist Kaupfélag Svarfdæla, en hinn
hlutinn gekk inn í Kaupfélag Svalbarðseyrar og lagðist
niður sem sjálfstæð stofnun. Eru þá sumpart komnir
nýir fulltrúar í stað eldri, og má af þeim nefna Sölva
Vigfússon á Arnheiðarstöðum, Stefán Jónsson á Munka-
þverá, Guðm. Guðmundsson á þúfnavöllum og Angantý
Arngrímsson í Dalvík.
Kjötsala Sambandsins árið áður hafði gengið svo
vel, að fulltrúar félaganna lýstu því nú yfir, að þeir
mundu láta mestan hlutann af kjöti sínu í hendur Sam-
bandsfélagsins næsta haust og fela því söluna. Var kjöt-