Andvari

Árgangur

Andvari - 01.10.1967, Síða 46

Andvari - 01.10.1967, Síða 46
148 INDRIÐI G. ÞORSTEINSSON ANDVARI voru engar drógar. Og einn dag voru þeir allir farnir nema sá, sem hann þurfti að hafa til baka. Þá keypti hann sér brennivín í hnakktöskuna. Þeir höfðu farið vötn og heiðar heim og næturnar höfðu verið bjartar og fuglasöngur í kjarri og rnó og stundum hafði hann blundað í einhverri lautinni. Og þessari ferð lauk kyrrlátlega í túnfætinum eitt lágnættið. Hann spretti af hestinum og sleppti honum í varpann, þótt korninn væri júnímánuður. Hnakktöskunni með brenni- víninu stakk hann niður á milli þúfna. Morguninn eftir vaknaði Mýrarhúsa-Jón við kropphljóð. Hann sá ekki betur en sólin skini inn um gluggann og hann heyrði ekki betur en úti væri stafalogn. Það þurfti ekki að gefa hænum inni á baðstofugólfi. Og þótt það væru hennar hænur þá skyldu þær út. Nú var sú tíð komin að liann gat sagt meiningu sína. Nú voru hestarnir farnir. Hún skyldi hirða þessar liænur sínar. Og jörð sína gat hún hirt líka; jörðina, hænurnar og rollurnar. Ákaflega voru rollur fyrirlitlegar skepnur. Sauðkindin maður; hún var eins og kerlingin. Þar hallaðist ekki á um þrályndið. Hann heyrði í kúnurn í fjósinu undir baðstof- unni. Það var þá ekki búið að láta þær út. Hún gat svo sem hirt þær líka. Þetta var allt hennar góss. Ur því sem komið var mátti hún hirða það allt hans vegna. En áður en hann segði henni það, ætlaði hann að skipa henni að reka hæn- urnar út. Hann skyldi ekki draga af röddinni. Llt með hænurnar kerlingar- skratti, ætlaði hann að segja. Eleyrirðu það kerlingarfjandi, út með hænurnar. Hann Mýrarhúsa-Jón ætlaði ekki að láta þessa gömlu skorpnu og nærsýnu aura- sál setja sér fleiri kosti. Hann hafði komið gangandi til hennar, þessarar hún- vetnsku ekkju með hrossakynið. Nú var ekkert hrossakyn meir og hann var aftur orðinn gangandi. Peningaveskið var þarna einhvers staðar. Það var út- troðið af seðlum. En peningum varð ekki riðið til gagns. Ekki gat hann snúizt við þá á vorin; ekki gert þá bandvana og ekki vanið þá við hnakk og ekki fengið þá brjóstbreiða og reista uppi í fangið. Það var kominn tírni til að yfir- gefa þessa jörð og þessa kerlingu. En fyrst skyldi hún reka út þessar hænur sínar. Hann seildist eftir brennivínsflöskunni, sem átti að vera við rúmstokkinn, en hún hafði þá tekið hana. Hann þreifaði urn með liendinni án þess að rísa upp, unz liann hafði leitað af sér allan grun. Hann fékk aldrei að hafa neitt í friði við rúmstokkinn þegar hann kom heim úr ferðalögum. Það voru tvær flöskur í töskunni. Hún mundi ekki finna þær. Svo ræskti hann sig. — Guðlaug, kallaði hann. Hún kom næstunr strax. Hún var sjaldan langt í burtu á morgnum eins og þessum. Hann heyrði mjóa og áherzlulausa rödd hennar: — Hvað viltu, Jón minn? — Rektu hænurnar út.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140

x

Andvari

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Andvari
https://timarit.is/publication/346

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.