Andvari - 01.01.2006, Síða 100

98
SIGURBORG HILMARSDÓTTIR
ANDVARI
sama dag, en líklega að kvöldi, man ég eftir mér á ný. Þá erum við komin að Glitstöðum
og ég stend þar í bæjardyrum hjá einhverri gamalli kistu og er að grenja. Faðir minn er
að ríða úr hlaði og hefur kvatt mig og móður mína. Það var leiðinlegt allt. A Glitstöðum
vorum við í þrjú ár, móðir mín og ég. Þar leið okkur mjög vel. Það var líka mjög leiðin-
legt að fara þaðan. Þá var komið ártalið 1912 og ég man margt, líklega flest frá þeim
tíma. Við fluttum enn tveimur árum síðar þ.e. 1914ogenn 1916. Það var alltaf leiðinlegt
að flytja. Það setti sorg og söknuð í brjóstið, maður mátti ekki eiga hlutdeild í neinu.1
Vorið 1912 flytja Anna og Stefán að Haukagili í Hvítársíðu. Þar eru þau
tvö ár en fara 1914 að Háafelli öðru sinni. Vorið 1916 flyst fjölskyldan að
Þorgautsstöðum og standa þau Anna og Jón þar fyrir búi. Þegar þau flytja
þaðan að Síðumúla 1922 verður Stefán eftir á Þorgautsstöðum sem vinnu-
maður og er þar heimilisfastur til 1931. Haustið 1929 getur vinnumaðurinn
á Þorgautsstöðum, tæplega tuttugu og fjögurra ára gamall, látið þá ósk sína
rætast að afla sér einhverrar menntunar. Hann heldur til Laugarvatns og sest
þar í skóla sem var að hefja annan starfsvetur sinn. í Laugarvatnsskóla nam
Stefán tvo vetur 1929-1931. Þessir vetur urðu honum notadrjúgir á fleiri en
einn veg. Hann varð frammámaður í félagslífi nemenda, var formaður skóla-
félagsins og ritstjóri skólablaðsins. Hann batt þar vináttu sem hélst ævilangt
og á Laugarvatni hlaut hann þá undirstöðumenntun sem opnaði honum dyr
Kennaraskólans.
Stefán settist í annan bekk Kennaraskólans haustið 1931 og lauk kenn-
araprófi 1933. Það sama haust hóf hann kennslu við Austurbæjarskólann í
Reykjavík, að tilhlutan Sigurðar Thorlacius sem þar var skólastjóri og hafði
kennt Stefáni á Laugarvatni. Arið eftir var honum veitt föst staða við skólann
og kenndi hann þar til dauðadags.
Öllum nemendum og samkennurum ber saman um að Stefán hafi verið
afbragðs kennari. Einkum fór orð af honum fyrir að geta tjónkað við baldna
stráka sem reynst höfðu öðrum kennurum ofurefli. Var þá þrautalendingin að
koma þeim í bekk til Stefáns. Sjálfur taldi hann að nemendum þætti vænt um
sig og litu á sig sem vin og félaga fremur en yfirboðara.
Austurbæjarskólinn (stofnaður 1929) var á fyrstu árum sínum eins konar
háborg barnafræðslunnar á íslandi. Hann var best búni barnaskóli landsins og
hafði bæði eigin sundlaug og kvikmyndasal. Þar voru teknar upp nýjungar í
kennsluháttum og Stefán var ekki eini barnabókahöfundurinn í kennarahópn-
um en þar má einnig nefna bæði Sigurð Thorlacius og Ragnheiði Jónsdóttur.
Stefán kvæntist árið 1938 Önnu Aradóttur (1914-1979) frá Stöðvarfirði.
Heimili þeirra stóð í Reykjavík, framan af í leiguhúsnæði en síðar í íbúð sem
þau byggðu sér að Hamrahlíð 9.
Stefán lét eftir sig dagbækur skrifaðar á rúmlega tuttugu ára tímabili, frá
1945 til 1966 og eru þær varðveittar á Landsbókasafni.