Andvari - 01.01.1916, Qupperneq 94

86
Enn um þjóðfundinn 1851.
[ Andvari.
að hver einasti skj'nsaniur íslendingur sjái það, að
ísland stendur þá að engu leyti að baki hinum hlul-
um ríkisins, en jeg er þó sannfærður um, að frum-
varpið mætir mikilli mótspyrnu, ef stjórnin lætur það ■
ekki ásannast, að það sje hennar alvarlegur vilji og
ásetningur að gefa ekki frekari eða meiri ívilnanir,
en frumvarpið inniheldur, og verð jeg því að telja
það öldungis nauðsynlegt, að lierskip verði sent
hingað upp og á því landher, ekki of fáir menn,
sem látnir sjeu dvelja hjer þangað til sagt verður, að
öllu sje fjuárskipað, og alt orðið rólegt. Það verður
víst auk þess nauðsynlegt að gefa konungsfulltrúa
vald lii að slíla þinginu, jafnskjótt og það gegn mót-
mælum hans fer út fyrir, eða lengra en frumvarp
það, sem lagt verður fyrir.
Að 'okum verð jeg að skýra frá því, að þess
liefur verið óskað, að framvörp þau, sem send voru
hingað úr sýslunum, yrðu prentuð hjer og send út
um landið, en jeg hef álitið, að mjer bæri ekki að
leyfa það, af því að jeg varð að telja það mjög skað-
vænlegt, að þær skoðanir, sem þar koma fram, breidd-
ust út. Auðvitað var mjer það hugleikið, að æsa
fólk ekki upp með slíku banni, eða gefa frumvörp-
unum meiri þýðingu en nauðsynlegt var, og lief þess
vegna lálið mjer nægja að svara, að prentsiniðjan
sæi sjer ekki fært að laka þau til prentunar sökum
þess, hve frumvörpin væru mörg og löng. Mjer er
nú kunnugt um, að það á að senda frumvörpin með
póstskipi nú til skjalavarðar Jóns Sigurðssonar, til
þess að fá þau prentuð í Ivaupmannahöfn, og verð
jeg að skjóta því til stjórnarinnar nánari ákvörðun-
ar, livort ekki væri ijeltast, að koma líka í veg lyrir
prentun þar. Að vísu mundu frumvörpin, ef þau yrðu