Andvari - 01.01.1916, Qupperneq 123

Andvari.]
Skafti lögsögumaðui- Póroddsson.
115
við þingstaðinn. Þá mætti og ætla, að Grímur Svert-
ingsson, lögsögumaður, á Mosfelli, er var frændi
Skafta, hafi kent honum lög. Að minsta kosti hefur
Grími verið það fullkunnugt, að Skafti var manna
fróðastur í lögum, því að það var beint eftir tillögu
Gríms, að Skafti tók lögsögu, er Grímur varð að láta
það starf af hendi fyrir þá sök, að hann var hás-
mæltur sjálfur, að því er Ari fróði segir; og er þá
all-líklegt, að Grímur kunni að liafa ált þátt í því
að búa Skafta undir það, að takast á hendur lög-
söguna. En þetta er að eins lausleg tilgáta.
Skafli fór utan og mun þá hafa verið á tvítugs-
aldri. Þá sat enn að ríkjum í Noregi Hákon jarl
Sigurðsson, og ílutli Skafti lionum kvæði, er hann
hafði ort um liann, því að í »Skáldatali« er hann
talinn meðal skálda þeirra, er ort hafi um Hákon
jarl Sigurðsson (Sn.E. A.M. III). Utanför Skafla hef-
ur því verið fyrir 995. Eigi vita menn, að Skafti hafi
utan farið öðru sinni. Vjer vitum annars lítið um
þessa utanför Skafta nema það, að i þessari för drap
hann Ketil úr Eldu, norskan mann, og verður minzt
á það siðar.
Svo er sagt, að Skafti liaíl ort mansöngsdrápu
um konu Orms frænda síns, en slíkt var saknæmt
að lögum og þótti óhæfa. Vjer vitum ekki, nær þelta
var, en auðsætt virðist vera, að Skafti liafi þá verið
ungur og athugaminni en síðar varð. Eigi vitum vjer
heldur, hvert efni hefur verið drápunnar. En að þessu
lúta orð Brödda í Ölkofraþætti, er hann mælir svo
lil Skafta, er þá var fyrir löngu orðinn lögsögumað-
ur: ))þurfa muntú þess, Skafti, at taka meira á öðr-
um sakferlum, ef skerða skal í þat skarð, er Ormr
frændi þinn reilli af þér fyrir mansöngsdrápu, er þú
8*