Andvari - 01.01.1916, Síða 140

132
Skafti lögsöguraaöur Þóroddsson.
[Andvari.
hægt að bjarga við málinu, gripu þeir trl vopnanna,
og hófst þá bardagi mikill á alþingi. Skafta Þór-
oddssyni var sagt, að Þórsteinn holmunnur sonur
hans var í bardaga með Guðmundi hinum ríka mági
sínum. Og þegar Skafti vissi þetta, gekk liann til
búðar Snorra goða og ætlaði að biðja Snorra, að
liann gengi til að skilja þá með honum. En þetta
eitt, að Þórsteinn son lians var í bardaganum,
mun þó eigi hafa knúð Skafta til afskifta af bardag-
anum og til að reyna að stöðva hann, heldur hitt
jafnframt, að hann vildi stöðva óeirðir og efla frið,
enda hefur honum þótt það óhæfa, er eigi var að
lögum farið og bardagi hafinn á þingstað þjóðarinn-
ar, helguðum og friðlýstum. Þeir voru og tveir aðrir
höfðingjarnir, er að þessu vildu vinna. Annar var
Síðu-Hallur, en hinn var Snorri goði, og þó eigi fyr
en hann sæi, að þe.ir Ásgrímur, vinir hans, hefðu
nokkuð á unnið, enda veitti liann þeim það fulltingi,
að hann fylkti liði sinu í Almannagjá, svo að Flosi
mátti eigi leila vigis þar. Skafti hafði engu liði á að
skipa lil meðalgöngunnar, og er liann var eigi alt
kominn að búðardyrum Snorra, var bardaginn sem
óðastur. Þeir Ásgrímur og hans menn gengu þar þá
að neðan, og þá skaut Ásgrímur spjóti til Skafta, og
kom fyrir neðan það, er kálfi er digrastur, og svo í
gegnum báða fæturna. Skafti fjell við skotið og fjekk
eigi upp staðið. Fengu þeir það eina ráðs tekið, er
lijá voru, að þeir drógu Skafta inn í búð sverðskriða
nokkurs flatan. Svona segir sagan (Njála) frá. Ef vér
gerum ráð fyrir, að satt sje sagt frá, þá er skolið
Ásgrími til engrar frægðar. Það sýnir, liversu ofsamik-
ill liann var og ófyrirleitinn, og hefði þó annars
mátt vænta af honum, svo gamall maður sem hann