Stúdentablaðið - 17.06.1944, Blaðsíða 26

Islendingur fyrirlíti vopnaburð og manndráp,
eins og vér höfum lengst af gert.
Frá því er stundum sagt í fornum sögum
að illviljaðir fjölkynngismenn hafi framkall-
að gjörningaveður. Á meðan það stóð yfir
var öllum hollast að halda sér innan dyra,
því að þeir, sem út fóru, týndust, og stund-
um var það svo, að þótt menn styngju aðeins
út höfði, misstu þeir allt vit og urðu ærir.
En gjörningaveðrið stóð aldrei nema skamma
hríð. Ef menn gættu fullrar varúðar, meðan
það stóð yfir, gátu þeir gengið heilir til starfa
að stundu liðinni.
Styrjöldin er gjörningaveður fjölkynngis-
manna. Birgjum vel allar gættir og leiðum
þann vágest hjá okkur, eftir því sem unnt
er. Vér erum ekki fjöimenn þjóð, en sterk
eyðingaröfl verka nú á móðurmál vort og
þjóðarvitund, og áhrif þeirra verðum vér að
standast.
Ég hef trú á þvi, að stofnun lýðveldisins
verði einingu þjóðarinnar hinn mesti styrk-
ur í styrjaldarhretinu.
Stúdentar! Heiðrum minningu þjóðhetj-
unnar, sem fæddist á þessum degi og fögn-
um í dag lýðveldi á fslandi með því að
strengja þess heit að standa vel á verðinum
og hefja þegar baráttu fyrir því, að svo megi
aldrei aftur fara, að fsland glati sjálfstæði
sínu vegna tilbeiðslu nokkurra landsmanna á
erlendu valdi.
Engir einstakir menn geta haldið málum
vorum áfram, þegar i hart kemur, nema þeir
séu vissir um aðstoð alþýðu, hvort sem þeir
sjálfir standa eða falla.
Jón Sigurðsson, á Mikjálsmessu, 29. sept.
1851, í bréfi til Stefáns Jónssonar á
Reistará við Eyjafjörð.
Háskóli Islands
Framhald aí bls. 8.
Minna hefur verið hugsað um að móta skap-
ferli, viljaþrek og siðgæðishugmyndir stúd-
entanna. Þetta er, að mínu áliti, einn aðal-
galli háskólanna, því að engum blöðum er um
það að fletta, að þetta eru dýrmætustu eigin-
leikar manns, en ekki eitthvert hrafl að þekk-
ingu, þótt það sé góðra gjalda vert með hin-
um kostunum.
Þessir eiginleikar eru að nokkru arfgengir
og meðfæddir, en eins og hægt er að þjálfa
ýmsa hluta líkamans eða hann allan, er vissu-
lega auðið að þjálfa og þroska þessa andlegu
eiginleika. Snemma á ævinni verður að
byrja á slíku, ef að haldi skal koma. Verður
það því aðallega hlutverk foreldra, heimil-
anna og lægri skóla að móta skapgerð ung-
linganna, draga úr misfellum, venja þá við
reglusemi, kurteisi í framgöngu, sannsögli o.
s. frv.
Þegar stúdentarnir koma á skóla okkar,
eru þeir flestir mótaðir andlega að meiru eða
minna leyti, og því erfitt að breyta nokkru
um. Auk þess er sambandið milli nemenda
og kennara við háskóla alltof lítið og laust.
Persónuleg áhrif kennarans á nemendur því
oft nær engin. Kennararnir eru líka oftast
valdir eftir vísindalegum störfum þeirra, en
ekki mannkostum.
Hér er um mjög viðkvæmt vandamál að
ræða, og væri mjög æskilegt, að bæði kenn-
arar skólans og stúdentarnir sjálfir rituðu og
ræddu um það með nærgætni og skilningi.
Þetta varðar alla þjóðina, því að ekki má það
eiga sér stað, að unglingar, sem ef til vill
hafa fengið gott uppeldi, spillist af slæmum
félögum eða af lífinu í Reykjavík. Ber því
uppeldisfræðingum og blöðum að láta málið
til sín taka opinberlega.
Ég gæti hugsað mér það sem góða byrjun
að fá verulega vandaða menn, helzt skörunga,
til þess að vera garðprófasta; þeir veittu garð-
búum, lífi þeirra og framferði nána eftirtekt,
leiðbeindu þeim með góðum ráðum og fögru
fordæmi.
24
STÚDENTABLAÐ