Fálkinn - 04.01.1965, Qupperneq 23

►
I
JhkL m ■ ■ " 1|1§| J
.
Kennararnir gera
upphlaup, vörn
nemendanna er í
molum. Áhorfendur
eru stífir af spenn-
ingi. Já, og skjóta'.
Nú, nú, skjóta nú!
Leikurinn er í fullum gangi. Fimm kennarar gera ítrekaðar tilraunir til
að stöðva einn nemanda, sem hins vegar hefur gengið berserksgang og
lætur sér fátt inn lærifeður sína finnast. Yzt til vinstri er Úlfur Árnason
í vígahug. Skeggið minnir á norræna víkinga, en stellingin á gríska mynda-
styttu. Rúnar Bjarnason er næstur: Hva, hva; hvað gengur á fyrir strákn-
um? Ja, ef hann gerir mark úr þessu, þá skulum við aldeilis jafna það við
prófborðið í vor! Þorleifur Einarsson teygir út höndina: Ja, þú ferð nú
ekkert í gegnum mig, gamlan landsliðsmanninn! Þér er óhætt að slappa
af þess vegna, lagsi. Eiríkur Haraldsson hamast við að skakka leikinn: Já,
já, já, já; bara rólegur. Ég er hérna sko, og ég líð ekki hvað sem er, nei, nei,
nei, nei! Og strákurinn hugsar: Hvem fja ... eru þessir kennarar að vilja.
Nú skulu þeir finna, hvar Davíð keypti ölið. Ég skal...
Valdimar Örnólfs-
son varði mark
kennaranna af
hinni mestu hörku:
fékk á sig níu
mörk! Hér geysist
hann fram af
miklum móði og er
í þann veginn að
þeyta knettinum
endimarka á milli
FÁLKINN 23