Vikan - 15.12.1960, Blaðsíða 13

■í
Steinunn Marteinsdóttir skreytir skdl fyrir brennslu.
<] iagnar Kjartansson ásaint starfsfólki sínu í Glit.
Ragnlieiöur Jónsdóttir (t. v.) teiknar mynstur og
Guörún Inga IlV.Öar formar skál.
Vasi frá Glit.
Vasi frá Glit. Þegar lögunin er f/annig, er
ekki hægt aö koma rennibekknum við og
þá eru þeir byggöir upp eins og skúlptúr.
cr listgrcin þcgar vcl lckst
Ragnar Kjartansson formar vasa í rennibekknum.
einhvers konar skreytingu og svo var
sjálf brennslan eftir. Sumir vasar cru
líka óreglulegir að lögun og þá er eklei
-hægt að forma i rennibekk, heldur verð-
ur að byggja þá upp eins og venjulegan
skúlptúr.
Sex manns unnu þarna að hinum ýmsu
þáttum við keramikina, allt fagfólk, sagði
Ragnar og sjálfur hefur hann meistara-
próf í þessum fræðum. Hann tjáði okkur
ennfremur, að nú væri búið að koina þvi
á, að gera keramik að iðnskólanámi og
kvað það litla þýðingu hafa, þar sem
geta á þessu sviði byggist mest á list-
rænum hæfileikum. Hermann Guðjónsson
var þarna að taka nýbrennda hluti út
úr ofninum. Hann er brennslusérfræð-
ingur Ragnars og sér lika um glerjunginn,
sem mikið er notaður. Ofninn var lilað-
inn að innan með eldtraustum sleini, og
Ragnar sagði, að hitinn í honum væri
um 800 stig við hrábrennslu, en það er
sá liiti, sem nauðsynlegur er til þess
að efnabreytingar verði i leirnum. Hins-
vegar þari' 950—1000 stiga hita, þegar
glerjungurinn er brenndur. Hann sýndi
okkur líka bunka af fallegum veggskjöld-
um með myndum af íslenzkum dýrum,
fuglum eða landslagi. Hann sagði:
— Þessir eiga að fara til Danmerkur
og það verður fyrsta sala okkar þar.
Það er ýmislegt fleira en þessir skildir,
alls um 250 gripir.
Framhald á bls. 33.
VIKAN 1 3