Vikan - 15.12.1960, Síða 51

Jól íyrir dyrum
Framhald af bls. 5.
til að öðlast vináttu góðra manna, sem gætu tekið
á móti okkur í „hinum eilifu bústöðum," eins og
stendur i ritningunni, — þegar við og peningarnir
erum skildir að skiptum hér á jörðu.
Aðeins litið brot af því, sem við látum af hendi
rakna, gefum við af fijarta — og frá hjartanu, ein-
ungis með það í huga, að það verði til gagns og
gleði, án þess að nein hugsun liggi á bak við —
um ávinning eða endurgjald.
Og erum við þá aftur komin að því, sem í upp-
hafi var á minnzt: jólagjöfunum. Hvers vegna gef-
um við jólagjafir? Sá fallegi siður hefur sennilega
í fyrstu orðið til í því skyni að lofa frelsarann,
eins og þegar vitringarnir frá Austurlöndum færðu
Jesú í jötunni gjafir, „gull, reykelsi og myrru.“
Þannig hafa og síðari kynslóðir fetað í fótspor
þeirra, — göfgað og þakkað honum, sem gaf líf sitt
fyrir oss, gefið hver öðrum gjafir til að minnast
fagnaðarboðskapar jólanna.
Það er það, sem raunverulega er átt við, þegar
talað er um að gefa af hjarta og frá innsta hjart-
ans grunni í anda jólanna. Á það ekki sizt við um
hinar smærri gjafir, að þær eru sérstaklega mikils
verðar. Berið saman „einn bikar af vatni" og
laun hans.
í einni af bókum sínum segir bandaríska skáld-
ið William Saroyan frá því, að Japani nokkur
sat á jólunum við sjúkrabeð erlends félaga síns
í hernum. Japaninn átti ekki annað að gefa hon-
um en þurrkaða appelsínu, og af því að hann
kunni ekki mál sjúklingsins, lagði hann appelsín-
una þegjandi á borð hans.
Þetta er gjöf guðs frá manni til manns, hugsaði
sjúklingurinn. Það er ímynd hins gagnkvæma
skilings og vissunnar um, að allt fáum við frá
guði. Og hinn sjúki maður fór að syngja jólasálm
fyrir félaga sína. Gjöf Japanans, svo fátækleg
sem hún var, vakti þörf sjúklingsins til að þakka
guði.
Á götum og torgum úti er kveikt á stórum
jólatrjám. Þar rísa þau hátt og koma öllum í
jólaskap, er fram hjá ganga á skuggsýnum des-
emberdegi.
Jólin eru sá tími, er mennirnir gefa af góðum
huga — eins og Japaninn. „1 þínu nafni tendrum
vði ljós vor og gefum gjafir okkar!“
Velkomin veriö þiö, jól! Við mennirnir þörfn-
umst ykkar!
Jóladúkur
Framhald af bls. 16.
breidd. Ath. að klippa undan horn-
unum svo að þau verði ekki of
þykk.
Pressið dúkinn lauslega frá röngu.
Hér kemur óvenju-skemmtilegur
balcki, sem allir geta eignazt með
lítilli fyrirhöfn og kostnaði.
Efni: Krossviðarbotn, 4 mm að
þykkt og um 35 cm í þvermál, og
dálítið af snæri.
Slipið botninn vel með sandpapp-
ír, og borið göt allt i kring, 1 cm
á milli og % cm frá brún.
Takið nú snærið, leggið það yfir
gataröðina, en látið um 5 cm langan
bút standa út fyrir. Saumið síðan
snærið fast í gegnum götin með
þræði, sem á vel við snærið að lit
og gerð, eins og I. mynd sýnir.
Saumið síðan áfram eftir myndinni.
Þegar saumaðar hafa verið 3 um-
ferðir, er 4. og 5. umferð látnar
mynda hankana, þannig að snærið
er gefið eftir og látið standa út
fyrir það saumaða eftir smekk, eins
og greinilega sést á myndinni.
Gangið nú frá endunum með því
I. mynd. II. mynd.
að rekja þá lausa, þræða endana á
nál og þræða þá inn í snærið, eins
og II- mynd sýnir. Atli., að sam-
slceytin standist á. Gjarnan má
lakka bakkann yfir með þynnlu
„cellulósi“-lakki. Látið hann siðan
þorna vel.
Eitt af því, sem ómissandi er um
jólin, eru kerti, því að hætt er við
þvi, ef þau vantar, að lítið fari fyrir
hátíðarblæ jólanna.
Þótt jafnan sé til nóg af góðum
kertum, verður oft liið sama ekki
sagt um stjakana, einkum er þeim
áfátt í því, hve vaxið vill leka niður
og skemma dúkana og annað, sem
þeir standa á- Hér kemur smekk-
leg aðferð til að losna við slík ó-
þægindi, þ. e. a. s. við þau tækifæri,
þegar góða aðgát er hægt að hafa
með þvi, að kertið brenni ekki al-
veg niður, þvi að þá er voðinn vís.
Takið dálítið af skrautbandi, sem
oft fellur til utan af konfektköss-
um og jólagjöfum, þræðið í aðra
brúnina með „bróder“-garni og fín-
gerðum sporum, rykkið síðan sam-
an, svo að mátulegt sé um kertið,
og hnýtið þræðina saman í slaufu.
Einnig má nota alúmín-pappír, þvi
að ekki er hætta á, að hann brenni.
Hve glöggur ertu?
LAUSN af bls. 12.
Á neðri mynd hafa bessar breyting-
ar oröið:
1. Ramminn á hinu þríhyrnda skilti
er breiðari.
2. Á hinni afskornu grein vísar stúf-
urinn niður til vinstri.
3 Það er einu haki minna á hinu
eyðilagða þaki bílsins.
4. Húnninn á bílhurðinni hefur
færzt til.
5. Það sést aðeins meira í högghlíf-
ina („stuðarann).“
6. Skaft heykvíslarinnar er bogið.
7. Það sést dálítið í fóðrið á jakka
mannsins til hægri.
Hve gamall er afi
L A U S N af bls. 12.
Afi varð áttatíu og fjögurra ára í gær.
VIKAN 51