Vikan - 29.08.1963, Blaðsíða 10

NY FRAMHALDSSAGA
Þær eru systur og á dans-
ik dögum sínum höfðu þær
báðar verið frægar
ir leikkonur.
itr Nú voru þær afdankaðar og
^ önnur þar að auki í
'jff hjólastól.
-fc Það var hún sem verið hafði
iV hin fræga barnastjarna,
Baby Jane í æsku.
FORLEIKUR
1908.
Þær biðu þarna í djúpri sumar-
forsælunni í húsasundinu, þessi
hópur virðulegra, ungra kvenna
ásamt ókyrrum dætrum þeirra.
Konurnar voru í síðum pilsum
og sumarblússum og báru barða-
stóra hatta á höfði. Telpurnar
litlu voru í strekkjuðum, felldum
pilsum og á höfði báru þær litla
hatta með fjölda mislitra borða.
Margar þeirra voru úr beztu fjöl-
skyldum borgarinnar, af því tagi
sem sást að jafnaði ekki, þegar
efnt var til fjölskemmtana, jafnvel
þótt um sýningar væri að ræða,
sem einungis voru ætlaðar kven-
kyninu.
Það var hið einstæðasta að-
dráttarafl þeirrar skemmtunar,
sem leikhúsið hafði upp á að bjóða
að þessu sinni, sem hafði fengið
þær til að safnast þarna saman.
„Baby Jane“ Hudson — sem
kölluð var í auglýsingum „dansi-
dúkkan frá Duluth — var svo hátt
hafin yfir allt ámæli um rudda-
skap, að þær gátu vel verið þekkt-
ar fyrir að standa þarna í sund-
inu og bíða eftir að fá að sjá hana
enn einu sinni, áður en þ’ær héldu
heim og hún til næstu borgar, þar
sem sýna skyldi.
„Það er sagt, að hún sé miklu
eldri en nokkur vill viðurkenna!“
Þetta sagði kona með rauðan hatt
á höfði. „Það er sagt, að hún sé
bara lítil eftir aldri.“
Vinkona hennar, bleikklædd frá
hvirfli til ilja, leit sem snöggvast
á alvörugefna telpuna, sem hún
leiddi við hlið sér, og hvíslaði
síðan í lófa sinn. „Ég hefi nú
frétt, að henni hafi verið gefið
whisky til þess að draga úr vext-
inum.“
„Nei!“
„O, ég trúi því nú raunverulega
ekki! Trúir þú því?“
Það var líka sagt um Baby Jane,
að hún væri raunverulega dverg-
ur, sem hefði verið færður í
brúðuföt. Sumir héldu því fram,
að hún hefði fæðzt altalandi.
Andatrúarhópur í Fíladelfíu trúði
því, að telpan væri gædd anda
mikillar leikkonu, sem notaði
hana til þess að lúta mannkynið
njóta listarinnar handan yfir
móðuna miklu.
Hvað sem um allt þ'etta er, þá
er víst, að Baby Jane átti engan
sinn líka. Hún var þekkt um all-
ar jarðir. Spakmæli hennar,
prentuð á lítil spjöld eða miða,
voru sett í konfektöskjur til að
örva söluna. Fyrir tíu sent var
hægt að fá mynd af henni — með
eiginhandaráritun og „ást og
kossum". Baby Jane var ósvikin
stjarna. Og þess vegna fór kipp-
ur um litla hópinn, sem stóð í
sundinu við bakdyr leikhússins,
þegar dyrnar opnuðust allt í einu,
og Baby Jane gekk fram á tröppu-
pallinn.
Hún var lágvaxið barn og sam-
anrekið, augun stór og skær, hár-
ið dökkt, hvítklædd frá hvirfli
til ilja. Kjóllinn hennar og hanzk-
arnir voru úr hvítum knippling-
um. Silkiborði var um hana miðja,
og annar úr sama efni um hatt-
inn hennar. Sterklegir fótleggir
voru í hvítum sokkum, og upphá
stígvélin úr mjúku, hvítu kið-
lingaskinni. Hrokkið hárið, sem
féll niður á axlirnar, var hrafn-
svart til samanburðar.
Við fyrstu sýn var hún ná-
kvæmlega eins og hvftur engill.
En sú hugsýn varð að engu, þegar
menn tóku eftir reiðinni, sem
brann úr andliti hennar, og sáu,
hvernig hún kreppti hnefana.
„Ég vil ekki, ég vil ekki — ég
SKAL ekki!“ Skræk rödd Baby
Jane bergmálaði milli húsveggj-
anna. „Ég fer ekki aftur í gisti-
húshreysið — og ég vil ekki fá
mér blund. Þið getið ekki neytt
mig til þess!“
Viðkunnanlegur maður, dökk-
ur yfirlitum, kom rétt á eftir
henni, kraup nærri henni og
seildist eftir henni. Um leið kom
góðieg kona út um dyrnar með
ungbarn í fanginu.
„Ray ...“ sagði konan.
En maðurinn sinnti aðeins
Baby Jane. „Janie, ekki vera
óþekk, elskan. Þú verður að fá
þér blund. Þú veizt--------.“
Ég vil það ekki!“ orgaði Baby
Jane. „Ég skal ekki einu sinni
loka augunum. Þið getið elcki
neytt mig til þess!“
Manninum varð litið á mann-
þröngina og reyndi að brosa.
„Vertu nú góða telpan hans
pabba, gerðu það, og . . .“
Baby Jane stappaði í jörðina.
„Nei!“ orgaði hún. „Nei — nei
— NEI!“
„Heyrðu, Janie . . .“ konan
gekk fram, en þá fór barnið í
fangi hennar að kjökra. „Svona,
svona,“ sagði konan til að sefa
það.
Faðirinn ræskti sig. „Ætlarðu
að láta þessa góðu vini þína halda,
að þú sért óþæg telpa.“
„Mér er alveg sama! Ég vil bara
fá ís!“ Baby Jane reyndi að slíta
sig af honum. „Ég vil fá hann,
og ég skal fá hann!“
„Janie, það er útrætt mál, og ..“
Telpan leit sem snöggvast á
kvenna- og telpnahópinn. „Ég vil
JQ — VIKA.N 35. tbl.