Vikan


Vikan - 12.09.1963, Blaðsíða 49

Vikan - 12.09.1963, Blaðsíða 49
sem hún uppgötvaði spádóms- gáfu sina, en upp úr því fór henni að ratast einkennilega oft satt á munn, þegar hún ræddi framtíðina við fólk. — Ojæja, síðar kom henni það að góðum notum, en hún hafði enn hálf- gerða samvizku af þessum orð- um, er hún sagði við Sigurlinna. Það var ekki laust við, að hún ásakaði sjálfa sig fyrir þau, líkt og hún fyndi með sér leynda sök á þeim atburði, er varð manni hennar að aldurtila. Hann lá nokkra mánuði og var stundum allhress, en sljór á milli. Hún reyndi að vera eins góð við hann og hún gat og þau gæði urðu meðal annars til þess, að barnunginn Ása, dóttir hennar varð til. Hún kenndi fyrstu hreyfinguna, daginn, sem hann var jarðaður. Framtíðin hennar var ekki á- litleg þá, en hún átti þó bæinn að mestu skuldlausan og einhvern veginn tókst henni að koma upp svolitlum skúr, þar sem hún fór að verzla með brauð og mjólk, gosdrykki og sitthvað fleira. Guðríður Metúsalemsdóttir and- varpaði, en hló síðan, fremur kuldalega. Rík varð hún aldrei, því síður fín — nú var hún Gudda spákona í Skuggahverf- inu. Nú, jæja, kannski bæri henni að þakka Guði fyrir spádómsgáf- una, margan skildinginn hafði hún tekið fyrir að leiðbeina fólki lítils háttar og segja því hugboð sitt um framtíðina. f fyrstu var hún lengi vel treg, spáði ekki fyrir öðrum en nánustu kunn- ingjunum, Jakobínu og Grími. En Jakobína var bezta vinkona hennar og hún hvatti hana stöð- ugt til að notfæra sér þetta sem allra bezt. Og brátt tók það að kvisast, að hún væri glúrin að spá — Jakobína átti vafalaust sinn þátt í því — og fólkinu fjölg- aði ört, sem til hennar leitaði. f fyrstu setti hún mjög lítið upp, en hækkaði verðið smám saman og nú hafði hún orðið fullt eins mikið upp úr þessu og verzlun- inni. Honum Sigurlinna heitnum myndi hafa blöskrað bankainn- stæðan hennar núna; hann, sem þóttist góður, þegar þau höfðu nælt saman fyrsta þúsundinu og fannst það alveg nóg! Því varð ekki neitað, að oft hafði hún saknað Sigurlinna. Þótt hann væri aldrei neitt stór- menni á heimsvísu, og kynni ekki að meta hennar hugsjónir, var hann alla tíð myndarmaður í sjón og auðvitað var það sárgrætilegt, að þau skyldu ekki mega njótast, eins og bæði óskuðu — en þá hefði hún sennilega verið margra barna móðir, þegar hann dó og lent á sveitina með allt saman. Það var auðvitað bágt til þess að vita, að lífið leið og maður varð gamall án þess að fá að njóta þess, sem holdið girntist. Hún hafði svo sem hugsað um það að giftast aftur, en enginn hafði boðizt, sem henni fannst verðug- ur. — Grímur gamli? — jú, hún kunni svo sem ósköp vel við hann. þetta var gamansamur og fyndinn náungi, alltaf glaður og kátur, hressandi að hitta hann, en að giftast honum — það var nú annað mál. Ef hann hefði ver- ið kaupmaður, ja, eða eitthvað á skrifstofu, en götuhreinsari — nei, það var af og frá. Sama, hvað hún Jakobína sagði; götuhreins- ara giftist hún ekki! V. Guðríður spákona var sofnuð í stólnum, þegar Ása dóttir henn- ar kom út og vakti hana. Innan- gengt var úr bænum í kompuna. Ása vakti ekki mömmu sína strax, en tók bréfið, sem lá í kjöltu hennar og las það. Síðan sat hún alllanga stund í djúpum þönkum. Ekki gat hún varizt þeirri hugsun, að þetta væri und- arlegt bréf. Hún mundi vel eftir myndinni af húsinu, sem hann talaði um. Það var gríðarstór bygging á mörgum hæðum í fal- legum trjágarði — en eitthvað var við það, sem minnti hana á spítala. Hún hafði ekki viljað segja neitt við móður sína, en undarleg grunsemd hafði gripið hana, að eitthvað væri bogið við þessar uppfinningar Hannes- ar. En náttúrulega — ef hann hafði upp úr þeim milljón doll- ara, eða þótt það væri eithvað minna, þá var það náttúrlega alveg stórkostlegt. Hann hafði farið af landi burt árið, sem hún fermdist og hún mundi vel eftir honum. Þetta var snotur piltur, en samt voru stúlk- urnar ekkert hrifnar af honum; hann var daufgerður og líkt sem utan við sig oft og einatt, en vildi öllum gott gera, þó einkum móður sinni. Hún var aftur á móti sífellt að nudda í honum og eggja hann til dáða. En það var alveg árangurslaust; hann gat ekki drifið sig, það var eins og hann langaði ekki til neins og ætti enga farmtíðardrauma. Hann ! byrjaði snemma að vinna á eyr- inni, þvert ofan í vilja móður þeirra og virtist ekki eiga neina ósk aðra, en að halda því áfram. Það var reynt að koma honum : í Menntaskólann og Verzlunar- skólann, en hann féll á báðum 1 inntökuprófunum — og virtist ! raunar alls hugar feginn með þau málalok. Hún, Ása, hafði aldrei skilið neitt í honum, en þótti vænt um hann vegna þess, i hve hann var henni góður og eft- irlátur. Hún átti sér margar ósk- ir og drauma, sem hún raunar gat ekki gert sér grein fyrir, lengi vel. f Verzlunarskólanum hafði hún unað sér dável og tekið sæmilegt próf, hún var að minnsta kosti nógu lærð til þess ; að passa sjoppuna þeirra, þar sem verzlað var með alls konar nýtt og gamalt drasl. Mamma , hennar hafði snemma bent henni á, að í Verzlunarskólanum væru ' einmitt synir margra ríkustu manna landsins og gefið henni í skyn, að þar væri hægt að kló- festa góðan eiginmann. En bæði var það, að Ása gekk ekki mjög í augu piltanna og eins hitt, að hún var vanalátari en almennt gerðist í vali sínu. Nokkrir ungir menn höfðu reynt að koma henni til við sig og sumir þeirra höfðu verið vinir hennar um nokkurt skeið. En hún var haldin sömu áráttu og móðir hennar forð- um: hún gat ekki hugsað sér neitt ástalíf með karlmanni án þess að hugur fylgdi máli og samband þeirra yrði varanlegt. Fyrir bragðið fór eins og Lóa vinkona hennar sagði, að ungu mennirnir urðu þreyttir á kunningsskapn- um og völdu sér aðrar, sem voru tilleiðanlegri. Svo liðu árin og nú var hún rösklega hálfþrítug án þess að hafa nokkru sinni gengið í sæng með karlmanni. Stundum nagaði hún sig dálítið í handarbökin yfir þessari sér- vizku sinni, einkum þegar Lóa var að segja henni frá öllum sínum ævintýrum; —- það var reyndar skrýtið, að hún hafði aldrei nokkru sinni orðið þess vör, að Lóa væri lengi með sama piltinum og sumir þeirra höfðu beinlínis kvartað yfir þvi, hvað hún væri erfið viðureignar. En hún gat auðvitað valið úr, það voru allir strákar vitlausir í henni. — Ása var orðin eldri og mátti víst fara að vara sig á að' hafna þeim, sem buðust, en hún hafði enn ekki fundið þann mann, sem hana hafði dreymt um. Framhald í næsta blaði. MÉR ER SAMA HVAR ÉG ER... Framhald af bls. 27. unum. í hitunum á sumrin er miðstöðvarkerfið notað sem kæli- kerfi, og það er oft dýrara að kæla en hita vegna rafmagns- kostnaðarins við vifturnar. Já. vel á minnzt, á leiðinni hingað heim núna, sat ég hjá belgískri stúlku í flugvélinni. Hún var að fara heim til sín. Hún spurði mig hvert ég færi. Ég sagði henni að ég færi af vélinni á íslandi. Hún vorkenndi mér einhver ósköp að vera að fara út í kuldann. Ég sagði henni að óþarfi væri að vorkenna mér, hér á íslandi væri veðurblíða hin mesta og meira að segja væri heitara á vetrum en í Belgíu. Hún vildi nú ekki trúa þessu svona fyrir- varalaust, en ég sagði henni að sjá til. Viti menn, þegar dyrnar eru opnaðar hér í Reykjavík, stendur norðanrokið inn um þær og Skarðsheiðin alhvít í baksýn. Stúlkan sendi mér að vonum hornauga og áleit mig vera hinn mesta lygara. Ég hefi nú verið hér í þrjár vikur bráðum og al- verour nú kynnt á íslandi. Á síðastliðnum 10 árum hefur þessi hús- tegund náð mestri útbreiðslu í Noregi. Teikningarnar eru nú fáanlegar á öllum Norðurlöndum. Kostir hússins: Stórt 11 ferm. hjónasvefn- herbergi með vinnuborði. 2 barnaherbergi, 7 ferm., með plássi fyrir 2 rúmum í hvoru. 28 ferm. stofa. í eldhúsi er pláss til að borða. Sér salerni. í baðherbergi er þerri- skápur, pláss fyrir servant og sjálfvirka þvottavél. Aðgangur til allra herbergja úr forstofu. Viljið þér vita meira um húsið? Skrifið þá fyrst eftir ókeypis lýsingarskrá yfir 7 mismunandi gerðir og verð. (Með kjallara, með geymsluviðbyggingu eða með kjallaraíbúð). Skrifið okkur í dag! Lesið lýsingarnar og fullvissið yður um að hér fáið þér inest mögulegt pláss til afnota. Þvínæst getið þér keypt teikn- ingar fyrir íslenzkar kr. Teikningarnar verða einnig seldar húsasmíðameisturum. Vinsamlegast sendið mér endurgjalds- I og skuldbindingarlaust lýsingarskrá 1 | yfir allar gerðir. ^ Nafn: ...................... ^ I 1 | Heimilisfang: | A.R0DLAND Moderne Eneboliger I Strandgaten 11 - Bergen - Norge I

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.