Vikan - 14.01.1965, Blaðsíða 39

Slys á hraðbrautinni
Framhald af bls. 15.
konuandlit sem er, hvað þá fag-
urt andlit?
„Eins mikils og hægt er að fá,“
sagði Cricket þreytulega.
„Rétt,“ sagði hann. „Og allt,
sem fer fram úr tryggingunni
lendir á okkur. Fimmtíu þúsund,
hundrað þúsund — hvaða máli
skiptir það? Okkur hefur gengið
sæmilega, en það þarf ekki að
dæma okkur stórar bætur, til
þess að við séum búin að vera.
Trygingarfélagið reynir það seip
það getur, og við munum berjast
eftir megni. En við getum alveg
eins horfzt i augu við það —
þetta var sök Jimmy. Við kom-
umst ekki hjá því.“
„Segðu Jimmy það ekki —
gerðu það eklci!“
Hann gekk til hennar og strauk
blíðlega um herðar hennar.
„Hann verður að fá að vita
það,“ sagði hann, „en það er
nógur tíminn.“
„Ég vildi að bílar hefðu
aldrei verið fundnir upp.“
„Eða skaðabótakröfur,' sagði
hann. „Ég hef haft áhyggjur af
þessu í hvert skipti og ég hef
heyrt drenginn setja bilinn í
gang.“
Jimmy var snemma á fótum
morguninn eftir og fór strax
út. Hann lærði undir skólann í
forsal skólans áður en kennslu-
stundir byrjuðu. Hann hafði
samið um það við pabba sinn,
að þótt hann ynni við verzlun-
ina, mætti hann ekki vanrækja
námið. Hann hafði ekkert á móti
þvi að Jimmy næði sér i pen-
inga fyrir bílnum, en fengi hann
lægri einkunn, var ekki um ann-
að að ræða en að segja upp og
loka bílinn inni. Svo var hann
í eins konar stofufangelsi — ekk-
ert bíó, engin stefnumót — þar
til hann hafði hækkað i skól-
anum aftur.
Hann átti í dálitlum vandræð-
um með að einbeita sér — á-
reksturinn og minningin um
blóðugt andlit Mrs. Murphy sótti
að honum. En hann komst ein-
hvern veginn í gegnum kennslu-
stundirnar. Úr skólanum fór
hann á lögreglustöðina. Lögin
mæltu svo fyrir, að hann yrði
að útfylla skýrslu, ekki siðar en
tuttugu og fjórum tímum eftir
slysið. Maður í einkennisbúningi
fékk honum eyðublað og benti
honum á skrifborð. Jimmy fyllti
út dálka blaðsins. Hann teiknaði
kort af staðnum — bill A, bill
B — sem sýndi hvernig slysið
vildi til, og fór svo með það
aftur til mannsins.
„Bíll A ekur á bíl B.“ Lögreglu-
maðurinn leit á Jimmy. Bíll B
er þinn bill. Ertu að reyna að
segja, að hún hafi ekið á þig,
eftir að þú fórst fram hjá
henni?“
Jimmy roðnaði. „Já, herra.“
„Drottinn minn!“ sagði mað-
urinn. „Af öllum afsökunum,
sem ég hef orðið að hlusta á,
er þessi sú versta.“ Hann kastaði
eyðublaðinu i kassann. „Nú get
ég aldrei framar orðið undr-
andi!“
Jimmy gekk eldrauður út af
stöðinni. Hann fór inn í bílinn
sinn og fálmaði i lyklana. í
hvert skipti, í hvert einasta bölv-
að skipti! Værirðu seytján ára,
varstu svikari, lygari, lygari og
svikari! Lögregluþjónarnir,
pabhi hans, Cricket, Mr. Murphy
— enginn vildi hlusta á hann.“
„Ég skal sýna þeim,“ sagði
hann, „eða ég ræðst á eitthvað
og mölva!“
Hann stanzaði við verzlunina
og talaði við verzlunarstjórann.
„Þú átt inni lijá mér fri,“ sagði
verzlunarstjórinn. „Taktu bara
það sem þú þarft.‘
Jimmy settist inn í hilinn og
ók út á Dutch Hill Road að Fer-
tugustu og sjöundu, stanzaði þar
og leit í kringum sig. Öðrum
megin við veginn voru hús,
hinum megin runnar og tré.
Flest hús i nágrenninu voru stór
og ný, með fallegum grasflöt-
um og vel hirtum limgirðing-
um. En þar voru lika gömul,
illa hirt og veðurbarin hús, að-
allega i hliðargötunum upp á
hæðina.
„Eitt af þessum,“ hugsaði
Jimmy. Hann fór út úr bilnum,
gekk upp slitin þrepin og
hringdi forneskjulegri dyra-
bjöllu. Hann hitti fyrir gamla
konu með grátt hár og vot augu.
„Ég er að gá að manni, sem
varð vitni að slysi i gærkvöldi,“
sagði hann. „Hann er i verka-
mannabuxum og vesti og skyrtu,
sem klippt hefur verið framan
af ermunum á.“
„Það er enginn hér, sem er
þannig,“ sagði gamla konan.
„Þakka yður samt fyrir,‘ sagði
Jimmy.
Hann barði að öðrum dyrum.
Hann talaði við gamlan mann,
við stúlku, sem ekki féklcst til að
brosa, vegna þess að hún var
með spöng á framtönnunum, við
konu með svo rautt hár, að það
minnti á brunabíl. Hann gekk
upp eina götu og niður aðra.
Áður en dagurinn var á enda,
hafði hann verið í öllum húsum
i fjórðungsmilu umhverfis slys-
staðinn.
Eftir kvöldverðinn breiddi
hann kort af borginni á eldhús-
borðið og merkti með blýanti
þær götur, sem hann hafði þeg-
ar farið. Pabbi hans og Cricket
komu og horfðu yfir öxl hans
og spurðu hvað hann væri að
gera.
„Merkja hvar ég hef verið,“
sagði Jimmy. „Til þess að fara
ekki yfir sama svæðið tvisvar.“
„Ertu að gá að vitninu?"
spurði pabbi hans.
„Já,“ sagði Jimmy. „Hann
Hinn hcimsfrægi fcguröarsérfræSingur Helena Rubinstein selur hér á landi
hinar dásamicgu snyrtivörur sínar. Helena Rubinstein lætur sér svo annt
um fegurðina að hún hefir helgað líf sitt rannsóknum á húðinni og notkun
fegurðarlyfja. Gjörið svo vel að kynna yður snyrtivörur Helenu Rubinstein.
Heaven Sent
ilmkrem,
baðpúður og
sápa.
O- Apple Blossom handáburð-
ur — sápa og baösalt.
0 Apple
Blossom
gestasápa og
ilmolía.
O Apple Blossom baðpúð'
ur og baðsalt.
Apple Blossom ilmúðun — Handtösku ilmúðari — Handáburður — Bað- O
vökvi — Baðpúður með Velour-svampi — Bað- og andlitssápa — Hreinsi-
krem — Næringarvökvi — Silki-andlitspúður — Silki-krempúður crg varalitúr.
AQ IR VITI
w***PN#Pfc* 1 m IMr * m
t í ' V? + o i
VIKAN 2. tbl. g0