Vikan - 14.01.1965, Blaðsíða 51

„I dag, |á. Ekki í fyrradag."
,,Nei. Ekki í fyrradag. Af þvf þú
fórst aldrei í fyrradag. Reyndu ekki
að l|úga að mér. Þú kannt það ekki.
Það fer þér líka illa. Það blánar á
þér örið eftir botnlangaskurðinn."
Blánar? Hvernig veiztu . . . Ertu
fullur?"
,,Nei. Það er ekki hægt að drekka
sig fullan af bjór. Af hverju ertu
að Ijúga? Eitthvað óhreint í poka-
horninu? Varstu í búðum?
,,Já."
„Máttir ekki vera að því að fara
í safnið fyrr en í dag?"
,,Já. Nei. Eg meina . . . Hvern
fjadnann varðar þig eiginlega um
það?"
„Okey, ókey. Allt í lagi. Þú átt
þína eigin samvizku, sem betur fer.
Það sem máli skiptir fyrir mig,
berðu allt utan á þér. „Nú er ég
hættur að drekka bjór. Bjór er að-
eins góður daginn eftir. Eg fæ mér
Vat 69 og hætti þessu sulli. Náðirðu
afsteypunni af lyklinum?"
„Auðvitað," sagði Rúna og þótt-
ist móðguð. „Heldurðu að ég sé
einhver aumingi, eða hvað?"
„Fínt, vinan," sagði Baddi og
benti þjónustustúlkunni að koma.
„Þú kemur svo með mér heim á
eftir, Rúna. Mér leiðist á nóttunni
í þessu plássi."
Baddi var að ganga yfir Ráð-
hústorgið daginn eftir, þegar gam-
all og lotinn maður gekk að hon-
um og hnippti í hann.
„Sæll, snápur," sagði hann.
„Hvert í heitasta . . . hver ert
þú, deli?"
„Nú dofnaði yfir skerpunni hjá
snápnum," sagði Hoffi, tók af sér
reyklituð gleraugun og rétti úr sér.
„Hér er kominn Bergur Þráinn Reyn-
ir Grímsson frá Hofi, almennt kall-
aður Hoffi meðal kunningja. Þú
mátt kalla mig hr. prófessor. Og
leggja virðingu í ávarpið."
„O — éttann sjálfur. Hvað held-
urðu eiginlega að þú sért, blaðra?"
„Kurteis, kurteis. Mundu hvað
mamma þín kenndi þér í æsku."
„Mamma kenndi mér að forðast
óæskilegan félagsskap. Geturðu
ekki einu sinni greitt þér í Dan-
mörku, eða hvað?"
„Skelfing er að heyra til þín,
snápur. Þú ert greinilega þunnur í
dag. Carlsberg hefur kæft týruna,
sem tórði lengstum á. Ef þú hristir
kvarnirnar ofurlítið, þá skilurðu
kannske að hér má ég ekki þekkj-
ast. Ég dylst undir úfnu útliti og
yfirskini gamals manns. Sem sér
illa," sagði Hoffi virðulega, setti
upp gleraugun og beygði bakið.
„Mitt hlutverk er áhættusamt, því
aðeins ég er fær um að velja þau
skinn, sem heim fara. Héðan af
skaltu ávarpa mig hr. prófessor.
Það er skipun frá yfirskómeistar-
anum."
„Ég skil að það sé þér áhuga-
mál, hr. prófessor," sagði Baddi ill-
kvittnislega, „það verður vafalaust
ekki oftar, að þú verður ávarpað-
ur svo virðulega. Herra prófessor."
Hoffi sneri sér frá Badda og
rölti orðalaust í burtu. Hann var
með þrjár fornfálegar bókaskrudd-
ur undir hendinni og leit út eins
og áttræður gamlingi. Hann gekk
í áttina til bókasafnsins.
Það var úfinn sjór í Kattegatinu
og aðeins einn farþegi við matborð-
ið á fyrsta plássi á Gullfossi.
Hann hafði troðið servíettunni
ofan í hálsmálið að framan. Niður-
undan buxunum, sem náðu niður á
miðja kálfa, skein í síðar nærbux-
ur. Hnífur og gaffall hvinu yfir
borðinu. Tannaskröltið heyrðist um
allan matsalinn. Þjónarnir tveir litu
undan og hrisstust af hlátri, þegar
hann ropaði svo hvein í. Rautt og
svitastorkið andlitið Ijómaði af
ánægju og matarlyst þegar hann
skellti saman tveim þykkum brauð-
sneiðum með dýrasta áleggi. Bjó
til úr þeim tveggja tommu þykka
samloku. Opnaði mathúsið upp á
gátt og tróð þeim inn. Svo tók
hann fullt glas af silfurtærum
Carlsberg. Bar það upp að Ijósinu.
Beið óþolinmóður eftir plássi í gúl-
anum. Sturtaði svo úr því í einum
teig.
Hann var í vandræðum með að
gefa sér tíma til að brosa, þegar
hann hugsaði um hálfbróður sinn,
sem engdist sundur og saman niðri
í koju. Hann var að drepast úr sjó-
veiki. Kom ekki ofan í sig víni, hvað
þá meira.
Hann ýtti frá sér diskunum. Reif
af sér servíettuna. Renndi niður
með erfiðismunum. Veifaði til þjón-
anna og kallaði:
„Hey, þú þarna! Meiri Carls-
berg!"
Svo hló hann skyndilega. „Mikið
djöfull er þetta klárt, maður!"
Jói Jaki.
Framhald í næsta blaði.
Hús og húsbúnaður
Framliald af bls. 4.
verkefni fyrir okkar Húsnæðismála-
stjórn.
Auðvitað nær ekki nokkurri átt,
að byggja stór sambýlishús á þann
hátt, að potað sé upp spýtu fyrir
spýtu og síðan rifið niður spýtu fyr-
ir spýtu og allt múrhúðað á eftir.
( stálmótum er auðvelt að fá flöt-
inn sléttan og takmarkið ætti að
vera að útrýma múrverkinu eins
og kostur er. G.S.
Fljótgergur matur
Framhald af bls. 50.
verið í þunnar sneiðar eru sett-
ir á víð og dreif inn í brauðið.
Lagt á málmpappír og bakað í
225 stiga heitum ofni í 10—12 mín.,
eða þar til brauðið er gegnheitt
og smjörið hefur bráðnað og síazt
inn í sneiðarnar. Með þessu er gott
að hafa salat gert úr salatblöðum,
gúrkusneiðum, appelsínulaufum,
eplasneiðum og svörtum olvíum, en
sósan á því á að vera frönsk ediks-
sósa.

Nýtt útlit
Ný tækni
LÆKJARGÖTU. HAFNA RFIRÐI. — SÍMI 50022
VIKAN 2. tbl.