Vikan - 12.01.1967, Blaðsíða 6

HÁEÞURRKA HEI|MILANNA
I. GUÐMUNDSSON & CO. H.F. RFYKJAVÍK
AMBÖGUÞÝÐINGAR
Póstur góður
Sá siður hefur nokkuð farið í
vöxt hér upp á síðkastið að kvik-
myndahúsin hafa sett íslenzkan
texta skriflega inn á kvikmyndir
sínar, og er það góðra gjalda
vert, ef vel er gert. Á því verður
þó nokkur misbrestur. Kannski
kemur það ekki mikið að sök,
þegar talið í myndinni er á
frönsku eða öðru hrognamáli sem
fáum skilst, en ef rangar þýðing-
ar fylgja ensku tali sem flestir
hér botna í, eru þær einungis til
hins verra. Ég minnist til dæmis
myndarinnar um Mary Poppins,
sem Gamla Bíó sýndi í haust, það
var ágæt ævintýramynd en text-
inn í henni hrapallegur. Þar segir
Mary á einum stað: I will now
go to the children. En íslenzki
textinn sem fylgir er á þessa leið:
Ég vil nú fara til barnanna. Þetta
er eins amböguleg rasshandar-
þýðing og hugsazt getur, verður
helzt ekki jafnað við neitt nema
ef vera skyldi fílabeinið í rost-
ungum sjónvarpsins. Úr því ég
er byrjaður að skrifa um þetta,
langar mig um leið að beina þeim
tilmælum til forráðamanna kvik-
myndahúsanna hér, að þeir hafi
kvikmyndatextana heldur efst á
myndunum en neðst. iðulega sést
ekki neðan á tjaldið fyrir kollum
þeirra sem sitja fyrir framan.
Með kærri kveðju.
Lingi.
Við höfum áður bent á það hér
í Póstinum, að ógerlegt er að
láta íslenzku textana efst á mynd-
ina. Kemur þar tvennt til: Þar
er gjarnan heiður himinn, og
myndu þá stafirnir ekki sjást, því
þeir eru ævinlega ljósir. Ekki
væri betra að hafa þá efst og
svarta, því þá kæmu þeir þvert
um ásjónur leikaranna oft á tíð-
um, og skárra er að sjá textann
illa heldur en missa af marghátt-
uðum svipbrigðum, sem eru snar
þáttur í leiklistinni.
ÞJÓNUSTA LANDSSÍMANS
Hr. ritstjóri.
Hér er eitt lítið dæmi um einr-
okun og ríkisrekstur- og þjón-
ustuleysi, sem þar fylgir oftast
með. Ég þurfti að hringja út á
land og sagði bæjarnafnið og
sveitina en vissi ekki hvað sím-
stöðin hét. Því var harðneitað
og það með vonzku, að landssím-
inn annaðist það fyrir fólk
að fletta upp á símstöðvum. Ef
það vissi ekki um stöðvarnar, þá.
gæti það látið vera að nota sím-
ann.
Er þetta ekki það sem koma
skal, ríkisrekstur eða ríkisaf-
skipti af sem flestum hlutum —
með viðeigandi þjónustu lágt
launaðs fólks, sem engan áhuga
hefur, — og engan ábata, og
stendur rétt á sama, hvort þjón-
usatn er góð eða vond.
I. Guðjónsdóttir,
Reykjavík.
HVER VAR SÍÐARI KONA
LÆKNISINS?
Kæra Vika.
Þú sem leysir allra vanda. get-
urðu hjálpað mér. Fyrir mörgum
árum kom framhaldssaga í Vik-
unni sem mig minnir að héti
Seinni kona læknisins, en ég hef
spurt eftir henni í bókabúðum og
enginn vitað um hana, en nýskeð
heyrði ég að það væri búið að
skipta um nafn á henni og hún
hefði fyrir nokkrum árum verið
lesin sem framhaldssaga í Út-
varpið. Hvað heitir hún og hvar
fæst hún. Vonast eftir svari.
Með kærri kveðju.
Polly.
3
Svo mikið er víst, að þessi um-
rædda saga hefur ekki verið í
VIKUNNI síðastliðin átta árin,
að minnsta kosti ekki undir þessu
nafni. Hvaða sögur útvarpið kann
áð hafa birt og undir hvaða nafn-
giftum, vitum við ekki greinilega.
Því miður, Pollý mín, ég get alls
ekki hjálpað þér að hafa upp á
læknisfrúnni. En ef einhver les-
andi okkar skyldi kannast við
hana, er honum meir en heimilt
rúm í þessum dálkum til að koma
fróðleiknum á framfæri.
VATN Á VEGUM
Kæri Póstur !
Um daginn, það var rétt fyrir
jól, var ég að aka í myrkri inn
á Suðurlandsbraut, og færðin eins
og stundum hefur verið í vetur:
Bleyta á götunum en hryggir til
beggja handa og vatnstjarnir úti
við hryggina. Rétt við Grensás-
veg var eins tjörnin, og þegar ég
!kom að henni, sá ég hvar kona
:stóð við vatnsborðið hinum
megin við pollinn. Ég reyndi eins
og ég gat að stöðva án þess að
fá bílarununa á eftir í bossann, en
það kom fyrir ekki, að því leyti
sjáðu að holskeflan úr pollinum
skall yfir konuna frá hvirfli til
ilja. Ég nam að sjálfsögðu staðar
•og ætlaði að hjálpa konunni, en
hún var þá viti sínu fjær og gerði
0 VIKAN
2. tbl.