Vikan - 12.01.1967, Qupperneq 36

Ég þarf ekki að líta á vigtina
því ég stjórna matarlystinni með Trimmers
Nýja Trimmetts Trimmers kexiö hjálpar yður að grennast á nýjan
hátt.
Það stjórnar matarlystinni. — Þér njótið máltíðanna áhyggjulaust
því að þér þarfnist minna magns fæðunnar en áður.
Borðið tvær til þrjár kökur af Trimmers — með mjólk eða tei —
hálftíma fyrir mat, yður er óhætt að nota örlítið smjör með, matar-
lystin minnkar og þér neytið nægju yðar á máltíðum án þess að
hugsa til vigtarinnar.
Haldið yður unglegum og látið Trimmetts Trimmers kexið gæta út-
Iínanna.
Trimmers kexiO milli málu er lausnin.
Fæst i Apótekum.
Heildsölubirgðir:
G. ÓLAFSSON H.F.
Sími 24418.
tíðar en nokkuð annað í menn-
ingu þeirra.
Og þessi erfðavenja hefur
haldizt óbreytt til okkar daga.
Kavaveizlurnar fara fram á sama
hátt og áður, þótt ástæðurnar til
þeirra séu nú oft aðrar en fyrr.
Drykkur þessi inniheldur ekki
alkóhól. Hinsvegar er hann örv-
andi og hefur jafnvel verið tal-
inn til eiturlyfja. Hann er aðeins
hæfur til drykkjar í nokkrar
klukkustundir eftir að bruggun
hans er lokið.
Kavajurtin tilheyrir piparætt-
inni. í stilknum er einskonar
svefnlyf, Manindinim. Margir
iæknar hafa látið hafa eftir sér,
að stöðug kavadrykkja geti leitt
af sér ólæknandi augnsjúkdóma,
en ekki hefur það örugglega
sannazt.
Þegar blöndun drykkjarins er
lokið, er hann með óskýrum gul-
um lit og minnir einna helzt í
útliti á uppþvottavatn.
Mjöður þessi er tilreiddur
þannig, að þurrkaðar, maíaðar
kavarætur eru sigtaðar gegnum
trefjadúk í tréskál, sem á máli
innfæddra heitir tanoa, og er til
að sjá eins og skjöldur á hvolfi.
Síðan er drykkurinn borinn
fram í litlum bikurum, sem
gerðir eru úr sköfnum kókos-
hnetuhelmingum. Drykkurinn er
boðinn fram með hneigingum og
klappi og auk þess hóglátlegum
hrópum sem minna á andvörp.
Að kavadrykkjunni lokinni er
oft stiginn meke, sem er eins-
konar dans. Hann er látinn túlka
einhverja forna sögu, og er leik-
ið undir á lalitrumbu.
Eins og hvarvetna á Suður-
hafseyjum hefur kristindómur-
inn mikil ítök í lífi Fijimanna,
þrátt fyrir það að karlmennirn-
ir stíga forna stríðsdansa sér til
gamans eða þá öðrum — þar á
meðal túristum — til skemmt-
unar.
Sé maður staddur úti í ein-
hverju frumbyggjaþorpinu, hvar
sem er á eyjunum, fer ekki hjá
því að við hver ijósaskipti
drynji við harður, næstum því
óhugnanlegur sónn lalitrumb-
unnar. Þá er hún barin til að
kalla fólk til aftansöngs eða bæn-
ar.
Fyrir aðeins fáum áratugum
voru þessar eyjar svo fjarlægar
í augum flestra manna, að næst-
um ómögulegt virtist að komast
þangað. En nú er þetta breytt.
Flugtæknin á mestan þátt í
þessu. Einangrun Fijieyja heyr-
ir fortíðinni til. Túristarnir eru
líka farnir að uppgötva þennan
eyjaheim.
Merkasti liðurinn í þessari þró-
un er líklega flugleiðin sem
ástralska flugfélagið QANTAS
opnaði nýlega. Flugvélarnar
leggja af stað frá Lundúnum
og koma við á svo mörgum
þeirra staða, sem fjölsóttastir
eru af túristum í sumarleyfum,
að leiðin hefur verið kölluð
Fiesta-leiðin. Það er komið við á
Bermúdaeyjum í Nassau á Bah-
amaeyjum, Mexíkóborg, Acapul-
co, Thaiti og leiðarlokin eru
í Nandi á Viti Levu. Öll ferðin
tekur ekki nema nítján klukku-
stundir.
Hótelin eru líka farin að
spretta upp eins og gorkúlur —
bæði á Fijieyjum og mörgum
öðrum Suðurhafseyjum.
Það getur því vel verið. að Fiji-
eyjar verði orðnar ný Mallorca
eftir nokkur ár. Þó því aðeins
að aðalþjóðarbrotin tvö á eyjun-
um slíti ekki friðinn hvort við
annað.
Við segjum meira frá Fijieyj-
um í næstu blöðum Vikunnar.
EiginmaSurinn
var henni ótrúr
Framhald af bls. 13.
inn, — rétt óður en ég fór af vakt-
inni. . . .
ÞaS var á þessu augnabliki, þótt
hún gerði sér þaS ekki Ijóst fyrr en
síðar, að Margaret leit á úrið sitt.
Hún gerði það til að forðast að líta
á manninn. Það var einhver svipur
á andliti hans, sem Margaret ekki
skildi, eitthvað sem gerði hana
hrædda og hún skildi það ekki. En
við það að Ifta á úrið náði hún
aftur jafnvæginu.
— Fyrirgefið, sagði hún kulda-
lega og gekk út úr lyftunni. Það
voru ekki nema tuttugu skref að
aðalinnganginum, en áður en Mar-
garet var komin hálfa leið, hafði
hún skipt um skoðun. Að fara út
og ná í Carl til að láta hann stað-
festa hver hún væri, væri misráðið,
ekki eingöngu vegna þess að karl-
inn gæti sleppt því út úr sér við
einhvern, og líka vegna þess að þá
var enginn til að líta eftir bflnum,
meðan hann væri tæmdur. Það sem
hafði gert hana hrædda, var Ifk-
lega fyrst og fremst að eitthvað
hafði ruglazt í daglegri stundatöflu
hennar, og það væri kjánalegt að
gera veður út úr því. Margaret
sneri sér þessvegna við og gekk að
skrifstofu herra Trevors. Hún ýtti á
dyrabjölluhnappinn og fram-
kvæmdastjóri hússins kom sjálfur
til dyra.
— O, frú Hodge, sagði hann, —
góðan daginn. Ég sé að þér eruð
komin heim úr sveitinni.
— Já, sagði Margaret og hún
gerði eitt, sem var algerlega óþekkt
í fari hennar; hún þagnaði, til að
hugsa sig um hvernig hún ætti að
haga næstu orðum sínum. Herra
Trevor virtist vera á verði, eins og
venjulega.
— Er það nokkuð sem ég get gert
fyrir yður, sagði hann, — til dæmis
að láta taka dótið úr bflnum?
— Nei, þakka yður fyrir, Carl og
Charles sjá um það, sagði Margaret.
— Ég hringdi hjá yður vegna þess
að ég sé að það er búið að ráða
nýjan lyftumann við A-B lyftuna.
— Ó, já, Clarence. Hann heitir
Clarence Heintz. Hann var ráðinn f
síðustu viku, meðan þér voruð f
sveitinni. Wendell var aftur veikur
f bakinu, og læknarnir sögðu að
hann yrði að gangast undir aðgerð.
Vesalings maðurinn, það getur ver-
ið að hann verði aldrei fær um að
vinna framar.
— Það er leiðinlegt að heyra,
sagði Margaret. — Þér sögðuð að
hann héti Heintz?
— Já, Clarence Heintz. Herra Tre-
vor hikaði andartak, eins og hann
væri að hugsa hvort hann gæti bætt
nokkru við lífshlaup mannsins, en
allt í einu birti yfir andliti hans, eins
og að honum hefði dottið eitthvað
sniðugt f hug. — Viljið þér að ég
kynni hann fyrir yður?
— Já, það væri ágætt, sagði
Margaret og var ánægð með það
hve háttvís herra Trevor var.
— Fylgið mér þá, sagði herra
Trevor og gekk á undan út úr skrif-
stofunni, og að A-B lyftunni. Nýi
maðurinn stóð í opnum dyrunum.
Margaret fannst svipur hans bera
það með sér að hann byggist við
að heyra einhvern brandara.
36 VIKAN 2-tw-