Vikan - 23.07.1970, Blaðsíða 9

Sabine hefur verið hjá ömmu sinni
síðan 1966.
Hvar er mamma mín? spyr Sabinc
oft, en hún fær ekkert svar.
I fjögur ár hefur Ingrid Sigmund (31 árs) barizt fyrir
því að fá barnið sitt til sín. Fyrir nokkrum vikum átti að
senda Sabine, en það er nafn telpunnar, á barnaheimili,
þar sem hún átti að vera í fóstri meðan verið væri að
ganga endanlega frá málinu, en gamla konan neitar stöð-
ugt að afhenda barnið.
^eitar að
aflieiida
móðuriimi
liarnið
í rúminu, sem móðirin hefur búið upp liggur brúða. Móðirin situr sorgbitin og
horfir á hana ...
Skilnaðurinn var eins og hjá
þúsund öðrum hjónum. Auglýs-
ingaljósmyndarinn Christian
Sigmund og Ingrid, kona hans,
fengu skilnað fyrir landsréttin-
um í Salzburg, eftir óskum
beggja, og einkabarn þeirra,
dóttirin Sabine, var dæmd í um-
sjá móðurinnar. En Ingrid gaf
þó leyfi til að barnið mætti
dvelja um hríð hjá ömmu sinni,
Gertrude Sigmund, tengdamóð-
ur hennar.
— Eg ætlaði auðvitað að taka
barnið til mín, eins fljótt og mér
var mögulegt, sagði Ingrid Sig-
mund. Hún sótti um atvinnu og
fékk hana mjög fljótlega, skrif-
stofustarf á auglýsingaskrifstofu.
Ári eftir skilnaðinn var Ingrid
búin að skapa sér heimili, til að
taka á móti dóttur sinni, svo hún
fór til Gmunden í Salzkammer-
gut, til að sækja Sabine. En þá
varð hún fyrir miklum von-
brigðum. Amman vildi ekki
sleppa barninu og sagði að það
væri miklu betur komið hjá sér.
Dómstólarnir sögðu að móðir-
in ætti að fá barnið strax í hend-
ur, en amman þrjózkaðist. Þá
fór þetta til yfirréttar og sama
svarið kom þaðan.
Móðirin sagði: —- Eg var svo
viss urn að ég fengi barnið til
mín, að ég var búin að sauma
föt handa henni, búa út rúm og
kaupa leikföng....
Þá sendi tengdamóðirin inn
beiðni um að fá að ættleiða barn-
ið. Það fór í taugarnar á austur-
ísku dómurunum. Rétturinn neit-
aði algerlega þeirri bón, og gaf
út skipun um að barnið skyldi
sent í fóstur, á meðan á þessu
stríði stæði, og fyrirskipaði lög-
reglunni í smábæ nálægt
Gmunden að sjá um það. En
þegar lögreglan kom, var gamla
konan horfin með barnið.
Stríðið um barnið hélt áfram.
Amman fór til sálfræðings, sem
sagði að skilnaðurinn frá ömm-
unni yrði barninu líklega ofraun
sálarlega.
Nú var nauðsynlegt að gera
gagnráðstafanir. Það var leitað
til barnasálfræðings, sem sagði
einfaldlega að barnið væri bezt
geymt hjá móður sinni, og þá
var kveðinn upp dómur, ennþá
einu sinni: Sabine átti að fara til
móður sinnar eftir fjórar vikur.
Ingrid Sigmund segir: — Eg
man að ég var ákaflega tauga-
biluð, þetta var allt farið að
ganga svo nærri mér.
— Þú getur hvílt þig í nokkra
daga, það munar ekki um það
Framhald á bls. 46
30. tbi. vikáN 9