Vikan - 23.07.1970, Blaðsíða 15

komizt i |)ær kringumstæð-
ur, að þeim finnist öll bar-
átta vonlaus og manni finn-
ist dauðinn einn geta bjarg-
að út úr ógöngunum,
Loka augunum og sofna
og vakna aldrei aftur, heyra
aldrei framar spurningar og
ásakanir. ... Við erum
margir, sem höfum dreymt
])ann draum og óskað að
bann rættist. En það eru ekki
nema fáir, sem þora að losa
sig við raunirnar, enda er
])að ekki láandi, þegar þess
er gætt, hve mörg sjálfsmorð
mistakast.
Sjálfsmorð er list, sem
ekki má mistakast, en sem
samkvæmt eðli sínu verður
ekki kennt. Ef þér liafið
áhuga á þessu málefni, eins
og við liöldum, herra minn,
viljum við hjóða yður aðstoð
okkar. Sem eigendur gisti-
liúss, sem stendur á landa-
mærum Bandaríkjanna og
Mexico, og eigi er háð neinu
truflandi eftirliti, finnst okk-
ur, að það sé skylda okkar,
að hjóða meðhræðrum okk-
ar, sem af alvarleguin ástæð-
um óska að skilja við jarð-
vistina, tækifæri til að gera
þetta þjáningalaust.
í Thanatos Palace Hotel
kemur dauðinn til yðar á
æskilegasta Iiátt meðan þér
eruð i svefni. Kunnátta okk-
ar er sprottin af 15 ára
reynslu með góðum árangri
(við tókum á móti 2000 gest-
um sl. ár). Hún tryggir yð-
ur að við getum séð yður
fvrir óhrigðulum skammti,
seni verkar samstundis.
Við vitum vel, að flestir
gestir okkar hafa ekki úr
miklu að spila, því að sjálfs-
morðin standa oft í beinu
sambandi við hallann á við-
skiptareikningunum við
hankann. — Þess vegna ger-
um við okkur far um að gera
allt sem ódýrast, án þess að
slá af þægindunum. Ef þér
getið greitt 300 dollara við
komu yðar hingað, þá nægir
það fyrir dvalarkostnaði vð-
ar ásamt sómasamlegri útför
og viðhaldi á gröf yðar.
Að endingu óskum við að
taka fram, að Thanatos
stendur á undurfögrum stað,
og að gistihúsið hefur fjórar
tennisbrautir, eina átján holu
golfbraut og ágæta sundlaug.
Gestir okkar teljast allir til
hetrafólks svo að yður þarf
ekki að leiðast. Ferðamenn
fara úr járnbrautinni á stöð-
inni Deming, en þar bíður
bifreið hótelsins. Þér eruð
heðinn að tilkynna komu yð-
ar bréflega eða með sím-
skeyti, að minnsta kosti
tveim dögum fyrirfram. —
Símnefnið er Thanatos Cor-
onto (New Mexico).“
Þetta var löng ferð. Lest-
in ók timunum saman um
hómullarakra, þar sem negr-
ar voru við vinnu. Þegar
lestin nam staðar á einhverri
smástöðinni, var krökkt af
Mexikönum með harðastóra
hatta og í útsaumuðum
treyjum á brautarhlaðinu.
— Næsta stöð er Deming,
kallaði negrinn í vagninum
til ferðamannanna.
Frakkinn var eiginlega
hálfliissa á hversu lítil áhrif
þessi síðasta ferð hans hafði
á hann. Svo hægði lestin á
sér og nam staðar.
— Thanatos, sir? spurði
hurðarmaðurinn, Indíáni,
sem kom inn i vagninn.
Hann hafði þegar hlaðið far-
angri tveggja ungra stúlkna
á hjólbörurnar sínar.
— Er liugsanlegt að tvær
ungar stúlkur og ]>að svona
fallegar séu komnar hingað
til að deyja, spurði .Tean
sjálfan sig.
Þær horfðu alvarlega á
liann og hvisluðust eittlivað
á.
Bifreiðin frá Thanatos
líktist ekkert líkvagni. Hún
var ljósblá á litinn og sætin
sítrónugul og bar af öðrum
ökutækjum þarna cins og
gull af eir.
Gráklæddi bilstjórinn var
feitur með útstæð augu. .Tean
Framhald á bls. 36.
30. tbi. VIKAN 15