Vikan - 23.07.1970, Blaðsíða 40

JEPP WAGONEER
4-hjóla-drif
6-manna
(Þægileg sæti)
STÆRSTA, ÞÆGILEGASTA og jafnfranil ódýrasta fjórhjóladrifsbifreiðin á
markaðinum — miðað við kosti.
Sameinar kosti fólksbifreiðar og jeppa.
LÆKNAR, VERKFRÆÐINGAR, VERKTAKAR OG AÐRIR GERA BEZTU
KAUPIN í þessum bíl, sem er lítið dýrari en venjulegur jeppi. Verð frá kr.
515.000,—. — Leitið upplýsinga.
EGILL VILHJALMSSON HF.
LAUGAVEGI 118, sími 2-22-40.
anum yðar og eru eiginlega
aleiga min — eru þeir eign
gistihússins eða ier nokkur
von til þess að ég geti fengið
svo mikið greitt af þeim aft-
ur, að ég eigi fyrir járnbraut-
arfarinu fyrir okkur.
— Við erum heiðarlegt
fólk hérna á þessum stað,
herra Monnier. Við tökum
aldrei borgun fyrir það, sem
gestimir njóta ekki. Á morg-
un býr gjaldkerinn handa yð-
ur reikning fyrir 10 dollur-
um á dag fyrir verana hér
og svo þjónustugjald að auki.
Síðan greiðir hann yður af-
ganginn.
— Þér eruð sannur vinur
í raun, sagði Jean Monnier
hrifinn. — Yður rennur ekki
grun í hve þakklátur ég er.
Ég hef endurheimt hamingj-
una. Ég get byrjað nýtt líf.
— Við hugsum aðeins um
það eitt, að gera gestum okk-
ar dvölina sem ánægjuleg-
asta, sagði Boersteiner gisti-
hússtjóri.
Hann horfði á eftir Jean
þangað til hann var kominn
út úr dyrunum. Þá tók hann
upp símtólið og sagði:
— Látið Sarconi koma
hingað.
DYRAV ÖRÐURINN kom
inn að vörmu spori:
— Viljið þér tala við mig?
— Já, Sarconi. Ilafið þér
allt tilbúið til þess að veita
gasi inn í númer 113. Bezt
að bíða til svona klukkan
tvö.
— Á ég að gefa somnial
fyrst?
— Ég held að þess þurfi
ekki með. Hann sofnar vist
ágætlega. Svo er það eldci
aimað í kvöld, Sarconi, en á
morgun hugsið þér fyrir
þessum tveimur telpum á
númer 17, eins og við höfum
talað um.
Frú Kerby Shaw kom inn
í skrifstofuna í sama hili og
dyravörðurinn var að fara
út.
— Það var gott að þú
komst, sagði Boersteiner. —
Ég ætlaði einmitt að fara að
hóa i þig. Viðskiptavinur
þinn var að segja mér rétt
áðan, að hann ætlaði að fara
á morgun.
— Finnst yður ekki, að
mér hafi tekizt vel. Þetta
gekk mjög fljótt.
— Alveg bráðfljótt. .. .
Og ég skal muna þér það.
— Verður það í nótt?
— Já.
— Vesalingurinn. Hann
er góður, og einstaklega ró-
mantískur.
— Þeir eru allir róman-
tískir, sagði Boersteiner
stuttur í spuna.
— Þér eruð grimmur,
sagði hún hægt. — Einmitt
þegar jieir eiga lifsvonina
aftur, sendið þér þá hinum
megin.
—- Grimmur? Einmitt i
því liggur liknsemi okkar.
Hann blaðaði í bólc sinni
— þeirri svörtu.
— Á morgun áttu fri, en
hinn daginn kemur nýr gest-
ur, sem þú verður að taka að
þér. Hann er ekki bankamað-
ur. Hann er sænskur — og
hann er ekki beinlinis ung-
ur.
— Ég kunni nú samt vel
við þennan Frakka, tautaði
hún.
— Hérna eru 10 dollararn-
ir þínir og svo færðu tvo að
auki fyrir fljóta afgreiðslu.
— Þakka þér fvrir, sagði
Klary Kerhy Shaw. En hún
andvarpaði um leið og hún
stakk peningunum í vasa
s'inn....
Jafnskjótt og hún var kom-
in út úr dyrunum leitaði Bo-
ersteiner að rauða blýantin-
um sínum. Og með reglu-
stikunni litlu dró hann rautt
strik yfir eitt nafnið í svörtu
bókinni....
☆
Hennar keisaralega
tign
Framhald af bls. 25.
— því að ég verð að tala við yð-
ur. Ég hefi orðið þess var að þér
berjið hásetana. É'g get ekkileyft
slíkt, stýrimaður, og ég verð að
biðja yður að hætta því.
Jan Dekker starði á hann. Grá
augun voru stálhörð. Hann lét
ekki sjá á sér nein svipbrigði og
sagði ekki orð.
— Mér er ljóst að það er erfitt
að stjórna þessum mönnum frá
La Plata, hélt Gianni áfram, —
en þetta er ekki þrælaskip, stýri-
maður. Það hlýtur að vera hægt
að ráða við þá án barsmíða.
Stýrimaðurinn sagði ennþá
ekki orð. En svo var eins og hann
myndi hversvegna hann var
kominn upp í brúna. Hann opn-
aði stóran hramminn og rétti
hann til Giannis.
— Þekkið þér þetta, skipstjóri?
í lófanum hélt hann á perlu-
festi. Þetta var einn af skartgrip-
um Millyar og var meira en tíu
þúsund gyllina virði.
— Hvaðan kemur þetta?
spurði Gianni.
— Frá Ibanez, þeirri hrukk-
óttu skepnu frá Chile, hvæsti
Dekker. — Ég hefi verið í leitar-
leiðangri hjá þessum ólyktar-
skepnum. En hann hreyfir sig
ekki fyrsta kastið, hann liggur í
bælinu með nokkur bein brotin.
Og hvað barsmíðum viðvíkur,
skipstjóri, þá eru þetta ekki
hjálparlausir þrælar, heldur stór
hættulegir morðingjar. Ég get
sagt yður það, að það verður
þessum höggum að þakka, að þér
og frú yðar verða ekki myrt, áður
en við komumst fyrir Horn. Það
er það eina sem dugar á þá.
Eftir þennan pistil sagði Gi-
anni ekki neitt...
En nú varð hann að tala við
Milly. Hún varð skelfingu lostin,
þegar hún heyrði þetta og sá að
perlufestin var hórfin.
Hún fór að ráðum Giannis og
40 VIKAN 30-tbl-