Vikan - 08.06.1972, Qupperneq 43
llll
jáisp
EIÍ?!SS^#3fett%^
Uímmiá-} ■ t;l :-:fe?;j5;' n
|lll if?
Þegar máltíðinni var lokið
með langvinnum ropum og
kjamsi, dýfði fólkið fingrunum
niður í lýsi og sleikti vandlega
til þvotta. Svo strauk það kvið-
inn af fullkominni velsæld þess
manns, er hefur miklu komið í
verk. Eftirrétturinn var sel-
spik úr kolunum. Fitan var að
mestu runnin úr vefnum og
hann bakaður. Þetta var sjálf-
sagður eftirmatur eftir svona
máltíð og af vefnum var dimmt
möndlubragð, eins og ljúfasta
mattak.
Konurnar sátu með kross-
lagða fætur við lampana. Al-
drei gátu þær orðið eins ham-
ingjusamar eins og nú, þegar
allir höfðu nóg og gátu étið sig
sadda. Samt kvörtuðu þær al-
drei. Þær voru konur sem létu
hvítvoðunga sjúga sig til blóðs
og tóku hundana á brjóst í hall-
ærum, konur, sem gátu borið
hreindýr og róið hundrað mílur
til að sækja egg. f kvöld voru
þær værar og dreymnar og
karlmennirnir kumruðu
ánægjulega. Það myndi verða
trumbudans.
Trumban var tekin fram.
Hungrið frá því í fyrradag var
gleymt. Marhnútasoðið gleymt
og blóðlausu, horuðu hrafnarn-
ir og æpandi kviðurinn. Dans-
maðurinn steig örfá ung spor,
sem samt voru eldri en allt,
sem var gamalt og þeir sem sátu
á bríkunum hreyfðu fæturna
varlega á steinflögunum. Með
trumbunni slógu menn galdur
hins eldforna dans á brún
trumbunnar og upp reis angur-
vær, næstum tryllingslegur
söngur, numinn við kné, eða
innst í bálki með barnsaugum.
Afgangurinn af fólkinu sat á
bríkunum og kyrjaði ölvað við-
lagið og fylgdi með augunum
hverri hreyfingu dansarans.
Með æsandi látbragði, fettum
og snúningi, fylgdi líkaminn
söngljóðinu, sem var svo forn-
yrt, að enginn skyldi það leng-
ur orði til orðs, heldur aðeins
í heild sinni og formi.
Það var mjög heitt í húsi hins
sadda flokks. Dansarinn ólm-
aðist og svitinn byrjaði að perla
af enni hans og hann lak í
lækjum niður brúnt holdið og
þegar hann lét fallast örmagna
í bálkinn, tók næsti karlmaður
við þar sem frá var horfið og
nú æstist dansinn til muna.
Gekk svo koll af kolli að mað-
ur tók við af manni og svo fóru
konurnar líka að dansa, og ögr-
andi hreyfingar þeirra voru
kyrrlátari en karlanna en ekki
síður æsandi og lostafullar og
m
m
7.4
1.14444.1
Sportjakkar í hressandi litum og mynstrum
AÐALSTRÆTI 4 SlMI 15005
23. TBL. VIKAN 43