Vikan - 17.05.1973, Blaðsíða 7

MIG DREYMDI
HÚS HRYNUR
Kæri þáttur!
Mig dreymdi að ég, ásamt einni vinkonu minni og þrem
vinum, sæti í herberginu mínu og vorum við öll að drekka.
Allt í einu kom mikill jarðskjálfti. Mér varð litið út um
gluggann og sá þá ekkert nema glerbrot, sem sáldruðust
niður á götuna. Við tókum öll á rás til útidyranna og ætl-
uðum út en þær höfðu þá á einhvern hátt festst svo að við
gátum ekki opnað þær.
Þá ætluðum við upp á loft og biðja konuna, sem býr þar
að leyfa okkur að fara út um gluggann, en hún hleypti
okkur ekki inn. Við fórum þá niður aftur og brutum eld-
húsgluggann til þess að komast út. Þar skriðum við svo
öll út, nema vinkona mín. Við hin hlupum yfir götuna og
sáum húsið hrynja baðan.
Eftir stutta stund rís vinkona mín alheil upp úr rústun-
um og ssgir að allt sé í lagi. Við skyldum bara taka stærstu
steinana í burtu og halda áfram að drekka.
Virðingarfyllst. Ásta.
Þessi draumur er ekki fyrir eins miklum stórtíðindum
og kann að virðast í fljótu bragði. Það að þið skuluð sitja
yfir glasi dregur mikið úr hinum annars slæmu fyrirboð-
um jarðskjálftans. Þú og vinir þínir lendið þó í einhverjum
vanda sameiginlega. Viðbrögð vinkonu þinnar við hruni
hússirs benda til þess að hún sé sú eina ykkar sem er fær
um að mæta honum og hún verður ykkur hinum mikill
styrkur, þegar þar að kemur.
KRISTUR
Komdu sæll draumráðningamaður!
Ég er búin að segja fjölda fólks draum, sem mig dreymdi,
en enginn hefur getað ráðið hann svo að ég sný mér til
þín. Mig dreymir oft margt skrýtið, en oftast kemur það
fram strax daginn eftir. Það hefur þessi draumur ekki gert
svo að ég er mjög forvitin að vita hvað hann merkir.
Ég var í dökkum síðum kufli, líkum búningi kaþólskrar
nunnu og með litla Biblíu i höndunum, sem ég þrýsti fast
að brjósti mér. Ég stóð í endanum á löngum og dimmum
gangi, en í hinum enda hans vinstra megin var lítið her-
bergi og streymdi birta úr því fram á ganginn. Ég gekk
hægt inn ganginn og inn í herbergið. Á miðju gólfinu var
líkkista og í henni lá Kristur með hendurnar í kross á
brjóstinu. Ég krýp við kistuna og signi yfir hann.
Þarna var eins og draumurinn rofnaði skyndilega, en
byrjaði nær samstundis aftur. Þá lá ég í þessari sömu lík-
kistu með hendurnar í kross ó brjóstinu. Þá sé ég hvar
Kristur kemur inn með Biblíuna, nákvæmlega eins og ég
hafði gert. Hann gekk að kistunni, kraup við hliðina á
mér og signdi yfir mig.
Draumurinn varð ekki lengri. Hildur.
Þú segir í bréfinu, sem fylgir draumnum að þú lifir af-
skaplega einmanalegu og leiðinlegu lífi. Þú getur huggað
þig við það, að svo verður ekki um alla framtíð, því að þú
átt eftir að ganga í mjög farsælt hjónaband. Maðurinn
þinn tilvonandi verður á einhvem hátt óvenjulegur. Senni-
lega verður hann vel þekktur fyrir einhver andleg afrek.
STEYPIBAÐ I BRÚÐKAUPSKLÆÐUM
Kæri draumráðandi!
Mig langar mjög mikið að biðja þig að ráða fyrir mig
draum, sem liggur mér þungt á hjarta. Ég er nærri full-
viss um að hann boðar eitthvað ókomið.
Mér fannst tvær manneskjur, piltur og stúlka, sitja ein
í herbergi. Þau voru greinilega ástfangin og gagnkvæmur
skilningur skein úr svip þeirra. Þó að stúlkan væri ólík
mér í útliti, fannst mér það vera ég.
Fætur stúlkunnar voru huldir undir teppi, en allt í einu
kom annar fóturinn fram undan því og var hann mjög
óhreinn. Hún varð hrædd um að strákurinn færi frá sér,
þegar hann sæi hvað hún væri sóðaleg. En hann brást
mjög vel við og fór að hjálpa henni að þvo fæturna.
Strax á eftir fannst mér þau vera gift. Hún var með sér-
staklega fallegt brúðarslör og í síðum, hvítum kjól. Allt í
einu voru þau komin í steypibað í brúðkaupsklæðunum og
mér fannst vatnið og allt í kringum þau glitra af hrein-
leika og fegurð.
Ég vona að þú ráðir þennan draum fyrir mig.
Kær kveðja. Villa.
Þessi draumur er ekki fyrir neinu, sem skiptir sköpum í
lífi þínu. Þú færð liklega óvænta kauphækkun. Það gæti
verið að þú ynnir í happdrætti, en ekki stóran vinning.
DREYMDI FYRIR HAMFÖRUNUM
Kæri þáttur!
Mig dreymdi þennan draum viku áður en gosið í Heima-
ey hófst. Þá sagði ég mörgum frá honum og hef ég því
oft verið minnt á hann síðan.
Mér fannst ég vera stödd hjá systur minni, sem bjó við
Urðarveg í Vestmannaeyjum. Húsin voru horfin en allt var
þakið trjám á stóru svæði, sem nú er allt komið undir
hraun. Allt í einu hurfu trén en mér sýndist staðurinn, sem
áður var skógi vaxinn, nú vera ein mosaþemba.
Ég sá mjög drukkinn mann koma gangandi. Hann henti
frá sér logandi sígarettu og fór þá að rjúka úr mosanum.
Mér fannst ég segja við systur mína að karlfíflið hafi hent
sígarettu í mosann án þess að hirða um að slökkva í henni.
Við systurnar gengum þá út að glugga til þess að sjá
hverju fram yndi og sáum þá eldrauða rák á austurhimn-
inum.
Lengri varð draumurinn ekki.
Hulda Sigurðardóttir.
Við þökkum þér kærlega fyrir bréfið, Hulda, og okkur
þætti gaman, ef systir þín sendi okkur drauminn, sem þú
minnist á að hana hafi dreymt.
ANAMAÐKAR
Kæri draumráðandi!
Mig langar að biðja þig um að ráða fyrir mig þennan
draum.
Mér þótti ég vera á gangi úti á götu og mér fannst mal-
bikið vera hárautt. Ég sá borð, sem einnig var hárautt, ut-
an við götuna. Búið var að reka nokkra nagla í það, ég
man ekki hve marga, og á hverjum þeirra hékk ánamaðk-
ur. Ég tók hvern maðkinn á fætur öðrum og handfjatlaði þá.
Skyndilega fékk ég viðbjóð á þeim og henti þeim. Þá
kom maður, sem ég vissi ekki hver var og beygði sig eftir
möðkunum. Hann tók þá upp og fleygði þeim í andlitið á
mér. Mér bauð svo við þessu að ég rak upp vein, sem ég
vaknaði við.
Með fyrirfram þakklæti. Helga.
Þessi draumur boðar þér nokkurt mótlæti. Hinn draum-
urinn, sem við birtum ekki, staðfestir það. Trúlegast er að
þú verðir fyrir illu umtali, sem þú átt ekki skilið.