Vikan - 17.05.1973, Blaðsíða 43

Lausn á 15. krossgátu Vikunnar
s ■ a 1 d & n = er = gí.ll = ryrir = goðu = nema = úlfur=æt
koralrif = átak = = sr = 6nédar=.maas = terta=iesú
emi’l=atriði=osspell=ð=peking=.blikar = afir
1 i n a = 1 = j = s torknar=.a tar = ió = og = hákon = el tra
= = = = = = paskasni6rinn = bráðnar = f = t = munn = i = *
= = = = = = addo = riðtri6 = frálag = ajax = Kasína'r6a
= = = = = = ta = n6a=n = = = láru = = = = = karlinn = .ð = f = n n
= = = = = = agna = meinab6t=g= = = = = = fl=né'=h.ag=f6n
eskilstuna = = i='Bgi=egg= = = = = = nag = sko = 6lag =
kormákur = = fans = atall= = = = = = = 6merkir = uiár = =
ina = gá = = ef = = mesta = j6l= = = = = = ða = k.erfi-ribs
ð=möskvar = 6gagn = reiðin = messu = hálfi = sv = ak
efast=oflátungur = l= = tenor=umbun = ir = tinna
förlast=alæ-ta=pálína = tertan = al=fl = tíð = ar
tt=afæta = akt = sr = ánægja=gandort=reármanni
i=spilad6s = asna = t= pukk = u = tigna = eg=6ar = af.
rst=r = r = s= ærna=unnur = úlnlið = = = skarn = sarí
= votum = £i 6ðveg inum = kúlul eg=harpa=ua=vs=f
goðar = súomi = siðum = sakamenn = aríur = t = letri
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = r = bisa = nafrat = háir = l
= = = = = = = = = = = = = = = = = == = aorka=æn = l= = ref = gall
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = ívaf = eg=f eil lur = sukk =
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = ni = innilega = nostra = u
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = adam = ol=g=rútsaa = nár
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = minkeli=grannríkið
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = mót^eiginkonunnar = na
BRANDO
Framhald af bls. 10.
Marlon og hann var sannast
að segja mjög óræður. Hann
hafði nefnilega haft ýmislegt í
pokahorninu, til að skemmta
gestum sínum og það var sann-
arlega ekki til þess ætlazt að
fólkið færi heim svo snemma.
Flestir hefðu, í hans sporum,
beðið gestina að bíða, meira
væri á boðstólum. En Marlon
var alltof stoltur til þess.
Hann hafði, sem sé, látið út-
búa diskótek í kjallara hússins,
með mikilli fyrirhöfn og hafði
hugsað sér að koma gestunum
á óvart. Þar var gríðarstórt
langborð, hlaðið vistum og víni
og veggirnir voru fagurlega
skreyttir.
Hann dansaði við eldakonuna.
Að lokum sagði Marlon, við
þá fáu, sem eftir voru: —
Jæja, látum okkur ganga nið-
ur í kjallara og skemmta okk-
ur ærlega! Hann bauð öllu
starfsfólkinu að koma með. Og
Marlon dansaði við eldakon-
una og skemmti sér konung-
lega og það gerðum við líka,
fram undir morgun.
Einn daginn kom Marlon
heim með öskju frá þekktu
tízkuhúsi, sem hann færði mér
að gjöf. Ég opnaði öskjuna og
i henni var sá fallegasti ind-
verski sari, sem ég hef nokk-
urn tíma séð.
— Ó, Marlon, þetta er dá-
samlegt! En til hvers á ég að
eiga þetta?
Hann glotti. — Ég vil að þú
verðir í þessu við miðdegis-
verðinn 1 kvöld. Mér varð lióst
að hann var með eitthvað á
prjónunum.
— Jæja, hvað er það svo í
þetta sinn?
— Við tölum hindustani í
kvöld, vegna þess að þú átt
ekki að kunna eitt orð í ensku.
— En þú veizt að ég kann
ekki hindustani! reyndi ég að
malda í móinn.
— Það gerir ekkert til, sagði
hann, —• ég sé um það.
Við borðuðum á litlu veit-
ingahúsi og það var mjög erf-
itt að halda alvörusvip. Mar-
lon kynnti mig fyrir gestun-
um sem indverska hefðarfrá,
sem kynni hvorki ensku eða
frönsku.
Við settumst til borðs og
Marlon rétti mér matseðilinn,
sem ég virti fyrir mér, eins og
þetta væri egypzkt myndletur.
Marlon tilkynnti gestunum
hátiðlega, að ef þeir vildu tala
við mig, þá gæti hann túlkað.
Einn maðurinn leit snögglega
unp og sagði: — Segðu henni
að hún hafi mjög fögur augu.
Marlon lét sér hvergi bregða,
en bullaði einhver ósköp. Það
lá við að ég kafnaði af niður-
bældum hlátri.
Svo tók Marlon matseðilinn
og sagði við fólkið: — Þetta
er allt í lagi, hún borðar alltaf
sama réttinn. Og mér til skelf-
inear. bað hann um þann rétt.
som é" hafði mesta andstygeð
á: kálfaheila.
En ég varð að borða þetta,
°ða koma upp um hann og ég
v,°fði getað myrt hann. þegar
hann sagði: — Indverjar hafa
mmg góða matarlyst og borða
yfirleitt mjög mikið.
Þe+ta varð mikil þolraun fvr-
ir mie. .Tafnvel þótt ekki vseri
minnzt. á annað en veðrið. kail-
pði Marlon: — Andartak. éa
”il ekki að neitt, fari framv,iá
tio^ni. Bíðið meðan ég tiilka
betta fvrir henni. O" svo rann
unn úr honum einhver gevsi-
legur flaumur af vitleysu.
En þegar allt kemur til alls,
verð ég að segja, að Marlon
Brando er einhver furðuleg-
asta og þversagnakenndasta
vera, sem ég hef komizt í
kynni við. Hann er einkenni-
legt sambland af blíðu og
ákafa. Og þrátt fyrir rudda-
legt orðbragð, sem hann á það
til með að viðhafa, þá er hann
sannur mannvinur og hatar
eigingirni.
Og í sannleika sagt, þá hef-
ur hann andstyggð á þeirri
sýndarmennsku, sem hefur átt
sinn þátt í frægð hans. Hann
er búinn að fá nóg af því lífi
og langar til að snúa sér að
einhverju öðru.
Hann hefur verið heppinn í
leikstarfi sínu, svo ekki sé tal-
að um að það hefur líka fært
honum mikinn auð, en hann
langar til að láta minnast sín
á einhverju öðru sviði. Hann
vill láta minnast sín sem þess
Marlon Brandos, sem gerði eitt-
hvað gott fyrir mannkynið, en
ekki kvikmyndastjörnunnar
Marlons Brando. *
----------------------KLIPPIÐ HÉR----------------------
| Pöntunarseðill
' Vinsamlegast sendið mér sniðið, sem ég krossa framan við, í þv(
númeri, sem ég tilgreini. Greiðsla fylgir með ( áv(sun/póstáv(sun
/frímerkjum (strikið yfir það sem ekki á við).
'LU
^ ...... Nr. 81 (3412) Stærðin á að vera nr.
O
| Vikan - Simplicity
' Nafn
Heimili
--------------------------KLIPPIÐ HÉR
20. TBL. VIKAN 43
KLIPPIÐ HÉR