Vikan - 26.08.1993, Qupperneq 61

ast til svefns, rakst ég á
risafiðrildi f öllum regnbogans
litum, fimmtán til tuttugu sentí-
metra breitt. Adonis vildi raun-
ar meina að þessi fiðrildi gætu
orðið mun stærri.
í þorpinu var Ifka töluvert
um vatnsslöngur af ýmsum
stærðum og litum og tvær
tegundir apa voru nær dag-
legir gestir þarna, komu og
fóru að vild eins og aðrir
þorpsbúar. Merkilegt hvað allt
dýralíf á þessum slóðum ber
með sér sterka og mikla lita-
dýrð.
Eftir um það bil tíu daga
dvöl í þorpi þessu var ákveðið
að halda til baka og þá gekk
ferðin mun betur því eintrján-
ingarnir voru allt að því ó-
hlaðnir. Eitt sinn er við stöns-
uðum til að taka vatnsbirgðir
fór Adonis með okkur félag-
ana í tveggja tíma göngu inn í
sjá neðstu greinar þessa hvað
þá hæðina sökum regnskóg-
arins. Ótrúleg stærð, þykkt og
breidd trjábolsins niðri við jörð
gerði manni Ijóst hverlags fer-
líki þetta einstaka tré er.
Þegar heim f þorp Adonis
og manna hans kom slógum
við upp lítis háttar teiti þar
sem mikið var sungið og trall-
að langt fram eftir nóttu.
Vöknuðum við síðan tiltölu-
lega snemma næsta morgun
eða um leið og hitinn og rak-
inn varð illþolandi og kvödd-
um Adonis og fjölskyldu með
virktum. Ég verð að viður-
kenna að það var heldur ein-
kennilegt að setjast upp í fjór-
hjóladrifið farartæki okkar eftir
að hafa eytt tæpum mánuði á
floti á Amason.
MISSTUM BÍLINN
ÚT íSKURÐ
Stefnan var tekin á Banjos,
fjallaþorp eitt skammt norður
af landamærum Ecuador og
Perú. Á þriðja degi var Ogi
undir stýri en við höfðum
stansað um miðbik dagsins á
▲ Litfögur
vatna-
slanga
gerir sér
dælt við
leðraö
höfuöfat
mitt.
Litlir,
snöggir og
stórvar-
hugaveröir.
Ein af fjöl-
mörgum
apategund-
um í Ama-
son.
A Inn-
fæddir viö
veiöar í
útjaöri
Amason.
◄ Áin
Napo viö
upptök
Amason.
regnskóginn til að sýna okkur
elsta og stærsta tréð sem
menn vita af á þessu svæði.
Það er sagt vera um það bil
þrettán þúsund ára gamalt og
tæpir áttatíu metrar á hæð en
ekki var einu sinni hægt að
útimarkaði til að kaupa mat-
væli. Vildi þá ekki betur til en
svo að Ogi tók vitlausan veg
út úr bænum og mjókkaði
slóðin allsnarlega eftir stutta
keyrslu. Ætlaði þá blessaður
drengurinn að snúa við hið
snarasta en vegurinn var
blautur og hann missti bílinn
út í skurð. Þar sat hann alger-
lega kolfastur og við hömuð-
umst í nokkra klukkutíma við
að moka og ýta jeppanum
upp úr skurðinum en allt kom
fyrir ekki. Ogi tók þá það ráð
að stöðva hestvagn sem átti
þar leið hjá og fá far aftur til
bæjarins til að útvega eitt-
hvert dráttartæki. Hann
var varla farinn þegar
aldraður maður kom
skröltandi á dráttar-
vél niður veginn og
fengum við hann
tii að kippa í fyr-
ir okkur og þá
loks tókst
okkur við
illan leik að koma jeppanum
upp á veginn.
Þegar við buðumst til að
borga gamla manninum greið-
ann vildi hann ekki sjá pen-
inga en benti í sífellu á mig og
17.TBL. 1993 VIKAN 61