Vikan - 01.12.1996, Síða 6

GEIMVERUR, SÍGAUNAR
OG KÍNVERSKUR
VmUNGUR
TEXTI
ODDNÝ
SEN
UÓSM.:
GUNNAR
GUNN-
ARSSON
Guörún er fædd og
uppalin á Siglufirði
og er ein af átta
systkinum. Snemma fór aö
bera á dulrænum hæfileikum
hennar. Hún þótti „skrýtin í
skóla vegna þess aö ég
geröi allt ööruvísi en aðrir,“
segir Guörún brosandi. „Mér
fannst lífið svo einfalt og sá
alltaf skondnu hliöarnar á
öllu. En ég sá verur sem
voru ekki þessa heims. Þær
birtust gjarnan í stofunni
heima og þar heyröi ég einn-
ig tónlist úr grammófóninum
sem enginn annar heyröi.
Þetta var sparistofa eins og
tíðkaðist í gamla daga og
þar sá ég stundum Maríu-
mynd sem birtist mér einni.
Ég reyndi meira aö segja aö
þurrka hana í burtu vegna
þess aö ég hélt aö hún væri
glampi af sólinni. Önnur vera
birtist mér jafnan í stiganum,
kona sem ég var hrædd viö
því henni fylgdi ekkert gott.
Pabbi þurfti þá aö bera mig
uþp stigann inn í herbergið
mitt.“
- Hvenær fórstu aö spá
fyrir alvöru?
„Mjög fljótlega. Ég byrjaði
á aö spá í bolla og þaö gekk
vel framan af, þangaö til ég
spáöi fyrir konu nokkurri og
fékk þau skilaboö aö hún
myndi fljótlega missa mann-
inn sinn. Þaö kom síðan
fram. Samt var ekkert sem
benti til þess aö viðkomandi
væri heilsutæpur. Það var
erfiö reynsla. Eftir þaö hætti
ég aö spá um tíma og snéri
mér aö stjórnmálum í nokkur
ár. Þaö einkennilega var aö
ég gat sest niður og skrifað
um málefni sem annars voru
mér alveg framandi. Ég tel
aö einhver viskuvera hafi
skrifað í gegnum mig.
Sterkasta tengingin mín
sem miöils er í gegnum
drauma. Mínir draumar
koma alltaf fram. Þeir eru
mér afar mikilvægir og ég lít
á þá sem mjög öfluga teng-
ingu milli sjálfs mín og hins
yfirskilvitlega. Þegar viö er-
um á milli svefns og vöku tel
ég að sálin hverfi út í „astral-
sviðið", bindist gífurlega
sterkri Ijósorku og tengist út í
alheiminn. Þaðan fáum viö
síðan alls konar upplýsingar.
í þessu ástandi er maður al-
veg slakur svo aö vitundin er
sem tærust, öfugt við þegar
ég er andspænis annarri
manneskju. Þá getur komiö
fyrir aö ég miðli því sem er í
huga viðkomandi. í svefni fæ
ég tengingu viö neista af al-
mættinu. Viö getum kallað
það einingu."
Viö hrökkvum viö, mitt f
þessum háspekilegu um-
ræöum þegar hávær skark-
ali heyrist úr eldhúsinu. „Þá
eru þeir byrjaðir eina feröina
enn,“ segir Guðrún mæöu-
lega og sýnir mér kolsvarta
steikaraþönnu sem á ein-
hvern óútskýranlegan hátt
hefur þeyst upp af eldavél-
inni og brotnaö í tvennt.
„Þaö eru ærsladraugar í eld-
húsinu hjá mér sem láta mig
aldrei f friöi þegar ég er aö
matreiöa. Ég hef ekki hug-
mynd um hvaö þeir vilja en
þaö er augljóst aö þeir hafa
sínar skoöanir á elda-
mennskunni." Hún slekkur á
ofninum og gengur aftur inn í
stofuna. „Gleymum þeim,“
segir hún hressilega og fær
sér sæti.
„Þetta eru vonandi ekki
geimverur þarna í eldhús-
inu?“ spyr ég dálítið óstyrk.
„Þaö getur meira en ver-
iö,“ segir hún hlæjandi. „Ég
er nú geimverukona og
finnst pær voöalega spenn-
andi. Eg tel aö þær hafi mik-
ilvægu hlutverki aö gegna á
jörðinni, bæöi vísindalegu og
andlegu. Þaö má skipta
þeim í nokkra hópa. Til eru
mjög háþróaðar geimverur
og aðrar á dálftiö lægri stig-
um sem eru kannski ekki
sem bestar. En við getum
líka lært af þeim. Geimverur
koma hingaö til aö fá þekk-
ingu og miðla henni. Reynd-
ar finnst mér ákaflega skrýtiö
aö fólk skuli vera svona van-
trúaö á geimverur þegar tek-
iö er miö af því að viö send-
um menn út í geiminn. Hvers
vegna skyldu þær ekki gera
slíkt hiö sama?“
- Eru geimverur á lægri
stigum þær sem sagöar eru
nema fólk á brott og gera á
þeim allskonar tilraunir?
„Ja, ég hef þá trú aö þær
séu dálítið í ævintýra-
mennsku. Þaö er til lægra
sjálf í þessum verum jafnt og
í okkur. En ég held aö þær
komi fyrst og fremst til aö
sýna okkur aö þaö sé eitt-
hvaö til meira en þaö sem
augað sér. Hvaö varðar til-
raunirnar, sem viö höfum
heyrt fólk lýsa, veröum viö
að gæta hlutleysis og vara
okkur á að gleypa ekki viö
öllu. Þaö er búiö aö skrifa
svo margt neikvætt um þessi
mál í fjölmiðlum aö margir
geta fariö aö ímynda sér alls
konar hluti. Svo þarf vissu-
lega aö gæta þess að viö-
komandi frásagnaraðili sé í
andlegu jafnvægi. Sjálf hef
ég aldrei upplifað nema gott
eitt frá þessum verum. Ég
uppliföi þær í svokölluðum
vökudraumi áriö 1991, 1992
og 1993, þrjú ár í röö. Þetta
voru meðalmenn á hæð í
silfurgráum fötum meö stór,
skásett augu sem mér
fannst líkjast sólgleraugum.
Þaö stafaði mjög góöu frá
þeim. Þeir gerðu eitthvaö viö
andlitiö á mér og opnuðu á
mér þriöja augað og háls-
stööina sem við notum mjög
mikið til miölunar. Ég álít aö
verurnar hafi komiö til aö
opna hæfileika mína sem
miðils. Eftir þessa heimsókn
þeirra fór ég eingöngu aö
vinna í andlegum málum og
í vissu ástandi get ég numið
allt eins og hljóönemi."
- Af hverju heldurðu aö
geimverur komi til sumra en
ekki annarra?
„Viö erum meö mismun-
andi mólekúl og atóm,“ segir
hún glettnislega. „Sumir eru
næmari en aðrir fyrir þessari
miklu orku. Ég hef séö Ijósin
6 VIKAN 4. TBL. 1996