Vikan - 12.07.1973, Page 28
ÍSRAEL
Bedúínakona frá Sínaí.
AAeðlimur Fílharmóníu
hl jómsveitarinnar.
Stormurinn hvin i hiröingja-
tjaldinu á auðninni, leikur um
appelsinutrjálundina og feykir
loks Ijósu hári Daliah Lavi svo
hún sýnist enn yndislegri en ella.
tsraelska kvikmyndastjarnan
stendur fyrir framan kvikmynda-
tökuvélar þýzka sjónvarpsins og
syngur i tilefni 25 ára afmælis
tsraelsrikis.
Hún útskýrir jafnframt mynd-
irnar sem á eftir koma. Hún segir
frá þvi, þegar læknar, lögfræð-
ingar og leikmenn fluttust út á
eyöimörkina og gerðu hana frjó-
sama. Aður en þeir komu varþar
ekki annar gróður en fáein ólifu-
tré á stangli, sem voru gróöursett
löngu fyrir daga Krists. Hún segir
frá erfiöu en hamingjusömu lifinu
á Israelsku samyrkjubúunum.
Hún syngur þjóðlög við nýja bar-
áttutexta. Þessi nýju ljóö eru
samin af Gyðingum. Þau eru full
viðkvæmni og túlka jafnframt
Kúrdískur Gyðingur.
Eftirlitsmaður við
Súezskurðinn.
Gyðingur frá Jemen.
ótrúlegt þrek þjóðarinnar. I
gegn um þetta allt skin þokki
Gyöingastúlkunnar, sem er klædd
þröngri blússu og ber vélbyssu.
Israel I aldarfjórðung. Þaö er
ævintýri ltkast. Þetta segja
áróöurssérfræöingar tsraels-
stjórnar, en þeir geta ekki um
hvernig þeir virkjuðu zionistiska
fasismann til þess að hrinda af
stað tveimur styrjöldum. Þeir
Dóttir þýzks innflytjanda.
Frómur innflytjandi
frá Þýzkalandi.
álitu nauðsynlegt að leggja undir
sig stærra landssvæði og þjaka og
pina ibúana til þess aö tsraels-
þjóðin hefði skilyrði-til að þrifast.
En gestur I Palestinu kemst ekki
hjá þvl að verða þessa áróðurs
var. Hleypidómarnir blasa hvar-
vetna viö. Og þaö er erfitt aö feta
sig áfram að rökréttri niðurstöðu
eftir vandfundnum meðalvegi,
þar sem skainmt er öfganna
milli. Andstæðurnar I ísrael
virðast ósamrýmanlegar.
Gershom Scholem, sérfræðingur i
zionistiskri dulspeki, segir það
algjöra fjarstæöu að þekkingu
Gyðinga á eigin sögu og trúar-
brögöum hafi farið aftur.
Israelitar eiga lika erfitt meö að
skýra eigið samfélag án þess aö
styðjast við dulspeki. tsraelski
blaðamaðurinn Uri Dan segir:
„Þetta er hálfbrjálað land, það
geggjaöasta á jarðkringlunni.’'
Máfi sinu til sönnunar bendir
hann á syðsta odda Sinaiskagans,
endamörk hernumda svæöisins
frá 1967. Leiöin þangað liggur yfir
mörg hundruö kllómetra langar
eyðimerkur, eitt fallegasta lands-
lag jarðarinnar. Þegar Scharm
el- Scheich er að baki, taka enn
við eyðimerkur. En á
sandölunum við Rauðahafið er
Daviðsstjörnunni flaggað. Undan
ströncfinni liggur skip úr Isra-
elska flotanum. A skipinu er
Fllharmónluhljómsveit Israels,
ein sú bezta I heimi. Með
vindinum berast tónar úr Aidu
eftir Verdi og sjóliöarnir baöa sig
I sjónum og grlpa nótnablöðin,
sem fjúka út fyrir borðstokkinn.
Jigal Allon varaforsætisráöherra
og Abdullah, höföingi höföingj-
anna á Slnai, klappa hljóm-
sveitinni lof I lófa.
Þessi skrlpaleikur á að vera
táknrænn fyrir menningarleg
yfirráð Gyðlnga á eyðimörkinni.
Tónlistarmennirnir rabba saman
á móðurmálum slnum, þýzku,
ensku, rússnesku og pólsku á
meðan Allon heldur ræöu. Hann
er berfættur I sandölunum og með
skyrtuna flakandi frá sér. Hann
talar fjálglega um sögulegt og
merkilegt gildi atburðarins.
Hljómsveitin leikur aftur. Hér
hefur Sinfóntuhljómsveit tsraels ’
verið. Suður-Sinai sem með réttu
tilheyrir Egyptalandi er aftur
orðið að gyðinglegu menningar-
landi. Siðan Móse fór hér um eru
liöin 3200 ár.
A undan menningunni komu
skemmtiferöalangar til Scharm
el-Scheich. Þeirfyrstu komu með
ibúðarvagna með sér. En egypzki
eyðimerkursandurinn var ekki
lengi aö riöa hjólum israelsku
vagnanna að fullu. Bygging
viðarhúsa var hafin og lúxushótel
úr steinsteypu risu á eyöi-
mörkinni. Gjaldið, sem ferða-
fólkið greíðir fyrir að dvelja
þarna, nægir varla fyrir vatninu
sem þaö notar. En fjárútlát
stjórnarinnar til þessara mála
hafa ákveðinn tilgang. Úr þvi aö
tsraelsstjórn innlimar arabiskt
land opinberlega ætlar hún að
láta Gyðinga búa þar. Það gerist
smám saman, án þess að mikiö
beri á. Þaö hefur þegar gerzt I
Jórdandalnum, Hebron og 1
Betlehem og nú er röðin komin að
Sinaieyðimörkinni. Aðferðin er sú
sama og fyrstu innflytjendurnir i
Tel Aviv beittu.
Þessi vlkkun rikisins er ekki
fyrirfram skipulögð. Rlkis-
stjórnin I Jerúsalem gæti ekki
komiþ sér saman uni landamæri
rikisins, jafnvel þótt hún væri öll
af vilja gerð. Enginn I stjórninni
hefur fastmótaðar hugmyndir uih
þau nema Jigal Allon og hann á
sér sterkan andstæðing þar sem
Moshe Dayan er. Skoðun Allons á
stærð rlkisins er bezt lýst meö
oröum hans sjálfs: „Aðeins það
landrými, sem hernaðarlega er (
óhjákvæmilega nauðsynlegt.”
Svæöiö sem Allon á við, er afar ^
víöáttumikiö: Austurströnd
Sinalskaga frá Scharm el-Scheich
að Elat, og Gazasvæðið að
ógleymdum Jórdandalnum.
Vesturbakki Jórdan yröi þá aftur
arabiskt yfirráðasvæði. Allon
kallar þetta „Friðaráætlun.”
Jafnt sóslalistar og hægri menn
i tsrael eru sammála um að þeir
hafi fyllsta rétt til þess aö innlima
arablskt land. „Við eigum rétt á
28 VIKAN 28.TBL.