Menntamál - 01.08.1935, Qupperneq 11

MENNTAMÁL
89
þjóðir, sem að vísu líða undir lok, en sem þó láta eftir
sig sögu, sem allgreinilega hefir varðveitt sagnir um
tilveru og iðkan þessarar listar, sem var mjög einkenni-
leg, og ekki eftirtektarverðust fyrir listagildi sitt, held-
ur fyrir það, hvernig hún var notuð, og fyrir það, hvað
óendanlega einhliða og fátæklega einföld hún var.
Það er eftirtektarvert, að uppliafið til hins skáldlega
og formfagra gríska Drama, líktist í aðalatriðunum
mjög guðsþjónustuhátíðum Indiána i Norður-Ameríku
og þeim föstugleðskap, sem tíðkast víða í menntahorgum
Evrópu enn þann dag í dag.
Við nánari athugun á framþróun þessarar listar, er
hægur vandi að komast að raun um, að í ýmsuin lönd-
um hafa iðkendur hennar eingöngu verið karlmenn,
eldri sem yngri, t. d. í Kína og Japan, þar sem indverska
leikhúsið hefir ætíð notað bæði menn, konur og böm
við leiksýningarnar, en á leiksviði Forn-Grikkja á gull-
aldartímahilinu, léku aðeins karlmenn á öllum aldri,
allt niður í smádrengi, 8—10 ára gamla.
Hin sérkennilega stefna leiklistarinnar hér í Evrópu
á miðöldunum, tók til meðferðar efni úr ritningunni,
og skaut sér með því að rniklu leyti undir verndarA'æng
hinnar voldugu katólsku kirkju. Sýningar þessar gáfu
sérstakt tilefni til þess, að hörn á ýmsum aldri væru
notuð á leilcsviðinu, þó að það væri ekki nema að litlu
leyti gert í uppeldisfræðilegu augnamiði, heldur næst-
um eingöngu af þvi, að börn voru nauðsynleg við þess-
ar sýningar, sem nefndar liafa verið „Mysterier“.
Þátttaka leikra og lærðra, barna og fullorðinna í þess-
um sýningum, leiddi aftur af sér mikinn og almennan
áhuga fj'rir hinni dramatisku list.
Borgarar ýmsra landa stofnuðu leikfélög viðsvegar
um Evrópu, og er óhætt að fullyrða, að starfsemi þess-
ara félaga hafi orðið mjög vinsæl, og þar sem efni og
innihald viðfangsefna þessara félaga var eingöngu ver-