Menntamál - 01.10.1949, Qupperneq 22

80
MENNTAMAL
saman, er barnið sent í sérskóla. En þetta er ekki skynsam-
leg aðferð. Það á að rannsaka öll börn í fyrsta bekk eða
áður en þau koma í fyrsta bekk. Auðvitað á að taka fyllsta
tillit til umhverfis barnsins og þroskamöguleika þess, en
það ætti ekki að koma fyrir, að barn eyddi einu ári og jafn-
vel tveimur — í deild, þar sem því verða engin not að nám-
inu, áður en það kemst á réttan stað. Það er augljóst mál,
að það á að vera greiður gangur milli deilda, svo að hægt
sé að flytja barn aftur í almenna skólann, ef því reynist
námið í sérskólanum of auðvelt.
II. Kennslan á í öllum aðalatriðum að vera miðuð við
hvern einstakling.
í æfingargreinum verður að hafa daglegar æfingar,
hæfilega lengi í einu og með hæfilegu millibili. Það er nauð-
synlegt, að þessi börn læri dálítið í móðurmáli og reikn-
ingi, þó að lestrarleikni og reikningslist liggi víðsfjarri
hugðarefnum þeirra, og þó að mörgum þessum börnum
veitist geysilega erfitt að ná valdi á frumatriðunum þess-
ara greina. Flest þeirra finna þó mjög til þess undir niðri,
að það sé nauðsynlegt að læra að lesa, skrifa og reikna til
þess að geta verið eins og önnur börn. Það er yfirleitt
þeirra heitasta þrá. En mikils er um það vert, að námið í
þessum æfingagreinum sé með skemmtibrag. Það ríður
því á að hafa æfingastundirnar stuttar, gera viðfangsefn-
ið sem auðskildast og fara eins hægt í sakirnar og unnt
er, svo að börnin þreytist ekki og ekki komist inn hjá þeim,
að námið sé þeim um megn.
í lesgreinum ber að leggja mesta áherzlu á frásögn og
sýnikennslu (myndir, skuggamyndir og kvikmyndir.)
Lexíunám í venjulegum skilningi ætti að forðast. Ef börn-
in geta lesið, er bezt að lána þeim eitthvað, sem þau geta
lesið sér til skemmtunar annað hvort heima eða í skólanum,
eins er hægt að láta þau teikna, skrifa eða reikna heima,
en þess ber að minnast að láta þau engin heimaverkefni
hafa, nema það sé fyllilega öruggt, að þeim veitist létt að