Menntamál - 01.10.1949, Qupperneq 30

88
MENNTAMÁL
algengari er svo nefnd orðblinda. Börn, sem líða af henni,
eiga oftast erfitt með að fylgjast með venjulegri kennslu,
og eru því oft álitin löt eða heimsk, þótt þau séu hvorugt.
Þessi skoðun getur síðar skapað minnimáttarkennd eða
aðrar truflanir í tilfinningalífi barnsins, sem gerir það
síðan að taugaveikluðu vandræðabarni. Langalgengustu
tilfellin eru þó börn með alls konar truflanir á tilfinninga-
lífi eða hegðun, og eiga þessir erfiðleikar oftast rót sína að
rekja til uppeldisins eða þess umhverfis, sem barnið hefur
lifað í.
Aðgerðir til úrbóta geta verið margs konar og mismun-
andi, og fara eftir því hvers eðlis tilfellið er. Það getur ver-
ið um að ræða að útvega barninu nýja fósturforeldra, koma
því burt úr borginni eða koma því fyrir á uppeldisheimili.
Sé um treggáfuð börn að ræða, eða séu einhver vandamál í
sambandi við sjálft námið, þarf að láta barnið fá sérstaka
kennslu við þess hæfi eða flytja það í annan bekk. Venju-
legasta sálfræðilega aðstoðin, sem hægt er að veita, eru ráð-
leggingar um uppéldismál. Reynt er að fá foreldra eða að-
standendur til að skilja barnið, setja sig í þess spor, og
reyna að skilja, hvernig hegðun þess er bein afleiðing af
áhrifum umhverfisins á það. Oftast ber þetta nokkurn ár-
angur. Flestir foreldrar vilja gera börn sín að nýtum og
hamingjusömum einstaklingum, en vantar aðeins að vita,
hvernig á að ná þessu marki. Undirstöðuatriðið er, að
fólk beri að líta á erfið börn, sem sálfræðilegt og félagslegt
vandamál, í stað þess að líta á þau, sem ,,spillt“, eða ,,vand-
ræðabörn."
Auk þessa hefur verið lítið eitt byrjað með sálrænar
lækningar á skrifstofnnni. Einstöku börn fá að koma þar
og talá út um vandamál sín, eða fá að leika sér þar nokkra
stund. Þetta er sumpart gert í rannsóknarsltVni. Sé um
greinilega sálsýki að ræða, er barnið sent sérfræðingi á því
sviði.
Ég vil nú, áður en lengra er haldið, skýra frá einu dæmi