Menntamál - 01.12.1962, Qupperneq 19

MENNTAMÁL
233
enginn er fær um að benda á aðrar leiðir en hann þekkir
sjálfur.
En við erum ekki ein um hituna, ég og íþróttakennar-
inn, nemandinn okkar lærir fleira og er undirorpinn marg-
víslegum áhrifum. Á honum dynur látlaus hríð, lestrar-
efni, dagblöð, tímarit, bækur, útvarp, tónlist, leiklist, fyr-
irlestrar, félagsstarf, skemmtanir. Hvaða skilyrði hefur
hann nú til að vinna úr öllum þessum áhrifum eða hefur
hann tíma og þrek til að stunda þetta allt samtímis og
tileinka sér það sem honum hentar? Hætt er við, að nem-
andinn okkar lagi sig að þessu nútímalífi á þann hátt að
vera hlutlaus áheyrandi og áhorfandi einnig í skólanum.
Aðlögun er ekki takmark í sjálfu sér, því að hún getur
falið í sér leti og uppgjöf. Björn Halldórsson lætuy bónda
segja við Atla: ,,Þú vilt fylgja annarra manna dæmum
hvort þau eru góð eða ill, ef þau eru aðeins auðnæm og
auðveld.“
Aðstaða kennarans í þessari baráttu um sálirnar er
mjög undir því komin, hverjum augum hann lítur á starf
sitt. Sé honum það aðeins erfitt brauðstrit, er hann dæmd-
ur til að bíða ósigur. Líti hann hins vegar á það sem köll-
un til þess að vísa ungu fólki veginn til ríkulegra lífs,
setur sú köllun mark sitt á allt starf hans og hann sjálfan
í þeim mæli, að á hann verður hlustað þrátt fyrir allan
hávaða og eril nútímalífsins; og hversu mörgum forðar
ekki slíkur kennari frá því að velja einungis það auðvelda
og auðnæma.
Þér ungu húsmæðrakennarar þurfið að gera yður
ljóst, að kennarastéttin á ýmis sameiginleg áhugamál og
eignir, sem yður er falið að varðveita og ávaxta. Heyrt
hef ég kennara kvarta um það, að kennslustörf væru lít-
ils metin og kennarar nytu ekki hæfilegrar virðingar. Með
starfi yðar getið þér unnið að því að efla virðingu kenn-
arastéttarinnar og að sama skapi styrkt aðstöðu hennar
til áhrifa. Slíkt er ekki á annarra valdi en kennaranna