Menntamál - 01.04.1969, Blaðsíða 28

22
MENNTAMÁL
leiðbeiningar um kennslu þessara greina á barnastigi, hafa
kynnzt beitingu helztu hjálpartækja, notkun kvikmynda,
skyggna og glæra og öðlast þjálfun í sýnikennslu og kennslu
verklegra æfinga.
Nefndin telur, að í kennaranámi við Kennaraskóla íslands
mætti veita þessa sérmenntun í eðlis- og efnafræði með um
10 vikustunda kennslu í þessum greinum eftir landspróf.
Þyrfti Jrá að verja um 6 þessara tíma til þess að veita breiða,
fræðilega Jrekkingu með bóknámi og verklegum æfingum,
um 2 tímum til kennslu í sögu eðlis- og efnafræði og
áhrifa þessara gxeina á Jrróun hugmynda og tækni og um
2 tímum til kynningar á kennsluefni við hæfi barna og
þjálfunar í Jreirri kennslu.
Til almenns kennaraprófs í K. í. eru nú kenndar 5 viku-
stundir í eðlis- og efnafræði eftir landspróf. Eftir setningu
laga um K. í. nr. 23, 1963 var tekið upp valfrelsi í efri bekkj-
um skólans og geta nemendur valið alls 5 vikustundir til
viðbótar í þessum greinum. Með þessu vali fást því nægilega
margar vikustundir til þess að veita þá sérmenntun, sem
nefndin telur æskilega fyrir kennara á barnastigi.
En Kennaraskólann skortir algerlega aðstöðu til að nýta
J^ennan námstíma sem skyldi. Veldur þar einkum, að skól-
inn á enga stofu til verklegra æfinga, en án þeirra missir
nám í jDessum greinum verulega marks. Ekki eru heldur nein
tök á að kynna nemendum notkun hjálpargagna í þessum
greinum né veita }:>eim Jrjálfun í sýnikennslu og kennslu
verklegra æfinga, en slík þjálfun undir eftirliti reynds kenn-
ara er forsenda Jress, að nemendur fái valdið þessari kennslu
síðar í starfi. Er skólanum brýn nauðsyn að fá sérkennslu-
stofu í náttúrufræði, eðlis- og efnafræði, ef hann á að geta
menntað hæfa kennara til kennslu á barnastigi. í öðru lagi
Jryrfti skólinn að hafa aðgang að barnaskóla, þar sem aðstaða
er til að Jrjálfa kennaranema og stúdenta í kennaraheild í
kennslu eðlis- og efnafræði við barna hæfi. Þyrfti þar að
vera aðstaða til sýnikennslu og verklegra æfinga. Mjög hag-