Menntamál - 01.04.1969, Blaðsíða 69

MENNTAMÁL
63
bárum málið jram i Félagi gagnfrœðaskólakennara i Reykja-
vik, og svo fór þá um liaustið, að félaginu var kosin stjórn,
sem algerlega var fylgjandi þessari baráttu olikar. Var sú
stjórn kjörin með svo yfirgnæfandi meirihluta, að engum
þurfti úr þvi að dyljast, hver hugur megmþorra félags-
manna var í málinu. Þetta styrkti að sjálfsögðu baráttuna
til mikilla muna. Var ég þá kosinn formaður félagsins.
Svo fór að liggja í loftinu, að yfirvöld menntamála létu
örla í leiðir til úrlausnar. Var ekki svo?
Ekki var það nú svo að orð vœri á gerandi fyrr en i april-
mánuði 1964. Stóð þá fyrir dyrum að halda 10. þmg L. S. F.
K. i júnibyrjun. Er F. G. R. kaus fulltrúa til þingsins, sem þá
áttu að vera 44, fór svo, að 15 fulltrúanna voru úr hópi há-
skólamenntaðra kennara. Voru 5 þeirra úr 17. flokki, og á-
lika margir úr hvorum 18. og 19. Þetta var að sjálfsögðu
miklu liærra hlutfall en þeim hefði borið, miðað við fjölda
þeirra i félaginu; en svo mátti gjarnan vera, svo mjög sem
margir þeirra voru þá einlæglega með okkur i þessari bar-
áttu. En það afsannar hins vegar allar fullyrðingar um úti-
lokun háskólamanna frá áhrifum á gang mála. ÁAsetningar-
fundi þingsins las svo menntamálaráðherra, Gylfi Þ. Gísla-
son, þinginu nokkra lausn þessa baráttumáls okkar 16. og 17.
flokksmanna, svohljóðandi: „Það tilkynnist Landssambandi
framhaldsskólakennara liér með, að rikisstjórnin liefur á-
kveðið að fallast fyrir sitt leyti á, að þeir framhaldsskóla-
kennarar, sem voru skipaðir eða settir i kennarastöðu 1. júní
1952, þegar lög um breylingar á lögum nr. 36, 11. júlí 1911
um forgangsrétt kandidata frá Háskóla íslands til embœtta
tóku gildi og kváðu á um óskert kennsluréttindi þeirra, sem
áður höfðu hlotið liennsluréttindi, skuli frá 1. júli 1963 taka
laun samkvæmt 18. launaflokki. Ennjremur nnm ráðuneytið
i samráði við Kennaraslwla íslands og kennarasamtökin efna
til námskeiða fyrir þá kennara, sem framangreind regla tek-
ur eklú t.il, er geri. þeim kleift. að flytjast i hærri launa-
flokk.“