Menntamál - 01.04.1969, Blaðsíða 68

62
MBNNTAMÁL
kennarastöður, þegar samningur þessi var gerður. Eru kenn-
arar þeir, sem t.elja á sér brntinn rétt, staðráðnir að vikja
heldur úr störfum en una þeirri vansœmd og kjaramismun-
un, setn þeim er œtlað við að búa í hinum nýju samningum
um röðuti gagnfrœðaskólakennara í launaflokka. Krefjast
þeir þess, að allir gagnfrœðaskólakennarar, sem fastráðnir
voru við gildistöku hinna nýju samninga, hljóti laun sam-
kvœmt 18. launaflokki.“
Af hverju 18. launaflokk?
Af þvi einfáldlega, að til þess að hljóta kennarastöðu
við gagnfrœðaskólastigið, þurfa menn ekki samkvæmt nýj-
ustu reglum að hafa verðleika umfram þá, sem i 18. flokk
voru markaðir.
Hver varð svo gangur mála?
Við lögðum þessar Itröfur okkar fyrir Kjararáð með vit-
und og,sem betur fór, þótt tvísýnt horfði um tima, með full-
tingi þáverandi landssambandsstjórnar. Kjararáð hafði með
bréfi til fjármálaráðherra dags 12. júlí 1963 talið sig hafa
gengið nauðugt til leiks í J?vi atriði samninganna, er snerti
þá kennara, er fyrir voru i starfi, og var það vottað af nokkr-
um samningamönnum ráðherrans. Var því œtlandi, að
Kjararáð myndi albúið að leita allra ráða þessu til leiðrétt-
ingar. Ekki reyndist það allskostar raunhæf ætlan alllengi
framanaf. Snemma kom sú slioðun fram i framkvœmda-
nefndinni, að rétt væri að láta á það reyna, hvort œðstu
menn skólamálanna kynnu ekki að vilja eitthvað betur gera
við gamalreynda starfsmenn sína, en gert var i samning-
um. Urðu J)á ferðir mjög t.iðar á fund menntamálaráðherra
og fjármálaráðherra sérstaklega. Þessi aðferð okkar i kjara-
bótarmálum hlaut síðar, er liún hafði borið nokkurn árang-
ur, nafngiftina „fjallabaksleiðin“.
Þessar viðrœður gáfu okkur snemma nokkra von um úr-
bælur, en það voru „mörg Ijón á veginum.“ Aðrir röluðu
einnig snemma á fjallabaksleiðina og lögðu stundum steina
i götu okkar. Lengi gerði þvi hvorki. að ganga né reka. Við