Menntamál - 01.04.1969, Blaðsíða 96
90
MENNTAMÁL
skiptir — ekki hvort ein sál eða miljarðar kveljast í Víti. I
báðum tilvikum er grimmdin sú sama.
Kapólska kirkjan.
Hún tók í arf stjórnsemi Rómverja, og talið er að enn
í dag sé henni betur stjórnað en nokkurri annarri stofnun
á jarðríki. Hún er sem vænta má íhaldssöm — er varfærin
ef hún gengur til samkomulags — og stendur, í orði
kveðnu, óhögguð einsog klettur. Leiðarljós hennar er
Biblían Öll, og hún er „Guðs orð“, óskeikult þrátt fyrir
mótsagnir og ósamræmi við þekkingu nútímans. Þetta er
sú hlið sem að almenningi veit. En hvað hinir margföldu
doktorar kaþólskrar kirkju hugsa í hjarta sínu: það er ekki
á vitorði almennings.
Að sjálfsögðu varð útskúfunarkenningin snemma
vandamál kaþólskrar kirkju, en þá lagðist henni til Hreins-
nnareldurinn — en með hverjum hætti veit ég ekki. Vegna
Hreinsunareldsins urðu til sálumessur: Þær eru ódauðleg
listaverk, og færa í tilbót Heilagri kaþólskri kirkju geysihá-
ar og stöðugar tekjur — sem hún á vissulega skilið að fá.
f Hreinsunareldinum hafast við, að hennar sögn, glataðar
sálir um stundar sakir — eða ef til vill þúsundir ára — og
þœr hafa von. En lútherskir guðfræðingar hafa lagt áherzlu
á, að glataðar sálir hafi enga von.
Niðurlag.
Prófessor Jóhann Hannesson, sá mæti maður, staðhæfði,
að einungis 1% — einn af hundraði — íslendinga, fimmtán
ára og eldri, sæki kirkju. Og ég staðhæfi að níu af tólf mátt-
arstoðum þeirrar greinar kristins dóms, er vér nefnum Lút-
herstrú, séu fallnar, og verði aldrei endurreistar. Allt að
22% íslendinga eru þá heiðingjar — sumir að vísu í sértrúar-
söfnuðum. eitthvað tengdum kristindóminum en aðrir ekki.