Vorið - 01.03.1970, Blaðsíða 27

greininni og óðar en varði var ég
kominn alla leið upp í tunglið. Þar
sat undrafögur yngismær og spann
slæður úr tunglsgeislum, handa álfa-
meyjum. Mér varð það á að grípa í
eina af slæðunum, en hún rifnaði, og
ég datt af tunglinu niður í músarholu.
Viti menn, situr þá ekki faðir þinn
þar hjá kerlingunni nióður minni.
Þau voru að spinna á sinn rokkinn
thvort, en kóngsi var næsta klaufafeng-
inn við spunann. Stökk þá móðir mín
upp í hræði og rak honum ro'kna löðr-
ung, svo karlfuglinn veltist niður af
stólnum.
KÓNGSDÓTTIR: Því skrökvar þú.
Slíka hneisu hefði faðir minn aldrei
þolað.
KÓNGUR: Þella eru örgustu ósannindi
og ósvífni. Eg segi það nú bara.
^ORSTEINN: Auðvitað ski ökva ég. En
nú vona ég að bráðum megi fara að
efna til brúökaupsins.
^ÓNGUR: Nú fór illa, dóttir góð. Hvað
eigum við nú að gera?
KÓNGSDÓTTIR: Við höldum brúð-
kaupið, faöir minn. Mér er satt að
segja farið að lítast vel á Þorstein
þumal. Hann veröur áreiðaidega góð-
Ur konungur.
^ISINN: Lengi lifi Þorsteinn konung-
ur þumall. HÚRRA.
V O R I Ð
War 150 krónur órið 1970.
Gjalddagi er 1. maí. — Verið
skilvís!
TIL GAMANS
Einu sinni kom Evrópumaður til New
York. Nið’ur við liöfnina víkur hann sér aS
marini, sem liann hugð'i vera sveitabónda,
og biður hann aff bera farangur sinn til
gistihúss eins þar í borginni. Farangurinn
var ekki meiri en svo, aff hann hefffi vel
getaff Iialdið á honum sjálfur. Sveitamað-
urinri brosti góðlátlega, greip farangurinn
og svo héldu þeir sem leiff lá til gistihÚ3s-
ins. Þar vildi ferffamaffurinn borga fyrir-
höfnina. -—■ „Nei, þökk fyrir“, mælti sá, er
farangurinn bar, „geymiff peningana. Ég
þarfnast þeirra eigi.“ „Jæja“, hvaff heitið
þér?“ spyr ferffamaffurinn. — „Abraham
Lincoln, forseti Bandaríkjanna. Hér í álfu
hyhir engin skömrn ad' vinna“. Svo hneigði
forsetinn sig og fór leið'ar sinnar.
,,Nú skal ég kynna og lofa ykkur aS Heyra
raddir ýmissa dýra. ViljiS þér nú, herrar
mínir og frúr, nefna eitthvert dýr, sem þið
kjósið að hlusta ó?"
Rödd úr salnum: „Það væri gaman að
heyra, hvað sardína i oliu hefði að segja."
VORIÐ 23