Heima er bezt - 01.05.1997, Blaðsíða 20

Guðjón Baldvinsson:
Komdu nú
að kveðast á...
53. þáttur
ið hefjum þáttinn á vísum eftir Elías Krist-
jánsson frá Elliða í Staðarsveit, en vísumar
nefndi hann:
Til vinar
Oft er skuggsýnt lífs á leið,
litlir gleðidagar,
sífellt skín ei sólin heið,
sorgin hjörtun nagar.
Marga skortir þrek og þrótt,
þor og dug að stríða,
öðrum þykja alltof fljótt,
œvidagar líða.
Hverra skoðun örugg er,
eigi má ég greina,
en misjafnlega margur ber,
meinið sanna og eina.
Ymislegt verður of eða van,
allt í vorum heimi,
lífið oft er feigðarflan,
fram að dauðans geimi.
Eínnur Elíasardóttir hefur verið okkur vel innan handar
með góðar vísur og m.a. hefur hún send okkur texta eftir
Þórhildi Sveinsdóttur frá Sveinsstöðum í Austur-Húna-
vatnssýslu, sem hún mun hafa ort árið 1970. Textann má
syngja undir laginu „Litla flugan,“ eftir Sigfús Halldórs-
son. Ljóðið kallar Þórhildur
Orlof á Laugum, 10.- 16. ágúst 1970.
Orlofskonum oft í dölum hlýnar,
því ýmislegt er gert til skemmtunar.
Ég sendi ykkur óskir bestar mínar,
að allt verði til gœfu og blessunar.
Jú, svo er það ég sé ykkur í anda,
ég sé á kvöldin leiðast tvær og tvær,
en Olöfykkur varðveitir að vanda,
og vissulega á létta strengi slær.
I Tungustapa ótal álfar dvelja,
oft þar konum hætta búin var.
Þeir fylgjast með og víf úr hópnum velja
og viðsjál gildra margra bíður þar.
En álfasveinar einatt hugi villa,
þeir œfa söng og fagran hörpuslátt,
þeir bíða í leynum, reyna að töfra og trylla,
og tónaflóðið leikur margan grátt.
En Ólöf hvessir augu á álfaskara,
og öllu í skefjum heldur nú sem fyrr.
Þeir frá sér numdir furðu lengi stara,
á frúna og skjótast svo um hallar dyr.
En þó er einn og einn sem engu hlýðir,
því ástum trylltum halda engin bönd,
ég vona þó að fari svo um síðir,
að sigri hennar góða sterka hönd.
Ég vildi að hjá ykkur gœti ég dvalið,
því enginn staður betur líkar mér,
og aldrei get ég upp þá töfra talið,
sem tökum hafa náð á fleiru en mér.
A Laugum er svo unaðslegt og Ijúft að dvelja,
að löngum gleymist þreyta, kviði og strit,
og þar býr svo margt í fornum frœgðarsögum,
að fœrir hversdagsleik í perluglit.
Og Þórhildur orti fleiri ljóð til skemmtunar á kvöldvök-
um kvennanna á Laugum þessa ágústdaga 1970. Hér birt-
um við ljóð hennar, sem sungið er undir laginu „Komdu
og skoðaðu í kistuna mína,“ en ljóðið nefndi hún
Aukageta
Að vera hjáykkur ég œtla að reyna,
því andinn minn snöggvast úr viðjunum braust.
Ég sé ykkur hlaupa yfir stokka og steina,
og stökkva yfir girðingar kinnroðalaust.
Og munið á Laugum er margt að sjá
og margs konar hugdettur útrás þar fá.
180 Heima er bezt