Æskan - 01.12.1973, Qupperneq 20

Það þarf ekkl að vera dýrt eða merkilegt efnl i sjálfu
leikhúslnu. Ef til er kassi utan af skóm, má nota hann f
þetta. Gaflarnir eru teknir úr honum, svo að hægt sé að
stinga hendinni þar upp. Úr hliðinni er klippt, svo að op
verði þar fyrir leiksviðið. — Framhliðin er máluð og skreytt
á smekklegan hátt, e. t. v. má líma mislitan pappír á hana.
Þegar því er lokið, er leikhúsið sjálft tilbúið, en röðin
er komin að leikendunum. Þið getið klippt þá út úr blöðum
eða teiknað þá sjálf, ef ykkur sýnist svo. Þeim er síðan fest
neðan á fingurna á gömlum hanzka, en þá skuluð þið líma
fast nema efri hlutann á „leikendunum", það er miklu
eðlilegra.
Svo er óþarfi að láta sig vanta lelkrit. Þau getið þið búið
tll sjálf, og ég er viss um, að þið skemmtið ykkur prýðilega
við jólaleikritin, sem sýnd verða þarna i leikhúsinu.
„Nú munaði minnstu, Perla mín, að við gætum ekki haldið
jólin saman,“ sagðl hann bliðlega og strauk hár hennar.
„Ef þú hefðir ekki verið svona dugleg að hugsa um vita-
Ijósið, hefði ég aldrei komizt heim úr þessu óveðri. Og sömu
sögu er að segja um marga aðra. Ég held, að vitaljósið
hafi aldrei nokkurn tíma logað eins glatt, — aldrei borið
skærari birtu en í kvöld. Og hvernig heldurðu, að ég hefði
getað fundið þig í þessu niðamyrkri, þar sem þú lást í ein-
hverju óminnisástandi, ef vitaljósið hefði ekkl logað svona
vel?“
Perla litla þagðl. Hún var sannfærð um það með sjálfri
sér, að þetta aðfangadagskvöld hafði hún orðið fyrir und-
ursamlegri, dulrænni reynslu. Það var Jesús, sem hafði
bænheyrt hana og kveikt á vitaljósinu, hún var alveg vlss
um það.
Og hvenær sem hún hugsaði til þessa einstæða aðfanga-
dagskvölds síðar á ævi sinni, hvarflaði það aldrel að henni,
að ef til vill hefði vitaljósið alls ekki slokknað, — að ef
tll vill hefði hún aðeins ekki getað gert sér greln fyrir þvf
f ótta sfnum og örvæntingu, að það hefði alltaf logað eins
og venjulega.
Sigurður Gunnarsson. Þýtt og endursagL

&FREDDI
ásamt hinum öllum, á hverjum degi
vísm
18