Æskan - 01.12.1973, Side 36

Nýtt ár,
Vetur
konungur
og Snjódísin
'itt af hverju gekk á áður en
ákveðið var, hvenær áramót
skyldu hátíðleg haldin í Rússlandi. Fyrst
var það gert í marz, síðan I september.
Það var ekki fyrr en á átjándu öld, sem
janúar var valinn fyrsti mánuður ársins;
þessi mánuður, sem heitir í höfuðið á
guðinum Janusi, sem hafði tvö andlit
og sneri annað fram, hitt aftur. 31. des-
ember 1699 var Moskva I fyrsta'sinn
skreytt greni og greinum, og Pétur I.
keisari skaut eldflaug af Rauða torginu.
Frá því hafa tímarnir breytzt og sið-
irnir með, en samt fögnum við áramót-
unum ennþá með eldflaugum og blys-
um. Margar aðrar siðvenjur eru einnig
hafðar í heiðri.
Við skálum öll fyrir nýju ári, þegar
klukkan slær tólf í Spassky-turninum
í Kreml. Þetta er tiltölulega ungur siður
og á aðeins rætur sínar að rekja til
fyrstu daga útvarpsins, en samt svo rót-
fastur, að okkur finnst erfitt að hugsa
okkur áramót án þess að klukkan klingi
og útvarpið flytji okkur boðin: „Gleði-
legt nýtt ár.“
Ríkið er víðáttumikið, og áramótin eru
níu klukkustundum fyrr austast i Ráð-
stjórnarríkjunum en í Moskvu. Þó væri
næstum óhugsandi, að sá staður fyrir-
fyndist í Ráðstjórnarríkjunum, þar sem
ekki væru öll útvarpstæki stillt á
Moskvu um miðnætti til að heyra
klukknahljóminn. Einu sinni um áramót
var ég á Sakhalineyju, en þar búa mest-
megnis fiskimenn, námumenn og skóg-
arhöggsmenn. Átta klukkustundir voru
liðnar frá áramótum hjá okkur og við
vorum orðin syfjuð, en engum kom til
hugar að fara heim til sín. Við sögðum
gleðilegt ár og fórum heim, þegar við
höfðum h.lustað á klukkuna slá á Rauða
torginu og útvarpið óska okkur árs og
friðar.
Margir telja, að áramótin eigi að
halda hátíðleg innan fjölskyldunnar, en
þessu eru ekki allir sammála. Vinur
34