Æskan - 01.12.1973, Qupperneq 46

THORBJ0RN EGNER
— maðurinn, sem berst fyrir skilningi, umburðarlyndi og mannúð.
g hef verið svo lánsamur um ævina að mega vinna
að því, sem ég hef haft mestan áhuga á, og það
við beztu hugsaniegar aðstæður.
Ef til vill er hér — í þessum orðum Þorbjörns Egners —
að finna ieyndardóminn við ró hans, ótakmörkuð vinnu-
afköst og vinnugleði. Ég mundi setja spurningarmerki við
þá athugasemd, að líf hans og frami sé heppni og heppni
einnl að þakka. Það er sagt, að hver sé sinnar gæfu smiður,
og að baki bliðlegrar og vingjarnlegrar framkomu iista-
mannsins leynist án efa bæði járnvilji, ákveðni og ná-
kvæmni, sem hlýtur að leiða til beztu hugsanlegra verka,
ekki slzt þegar samfara þessum góðu eiginleikum er
næstum ótrúleg iðni og vinnusemi.
Þetta er ekki I fyrsta skipti, sem ég kem inn á þetta
gestrisna heimill. Blámálaða ævintýrahúsið er I gamla
garði Edwards Munchs I listamannanýlendunni á Ekely ná-
lægt Osló. Og eins og fyrr finnst mér ósegjanleg ró hvíla
yfir öllu — ósegjanleg vegna þess, að það skiptir engu,
hvort maður kemur hér I embættisgerðum að morgni dags,
þótt fullt sé af gestum — eins og núna — af barnabörnum,
sem syngja með sínum björtu, giöðu röddum. Það hlýtur
að vera andrúmsloftið sjálft. Að vísu er það að miklu leytl
Þorbirni Egner sjálfum að þakka, en hin blíða og dugmikla
kona hans, Anna, á líka hluta af heiðrinum. Gefum honum
orðið, hann veit, hvað hann var iánsamur:
— Fyrst og fremst hef ég verið óendaniega heppinn
með konu! En vlð höfum líka verið saman frá því, að við
Það liggur viS, að við freistumst til að kalla þennan hóp
heppnustu barnabörn í heimi. ÞaS þyrfti aS leita meS log-
andi Ijósi aS glaSværari og fjörugri afa og ömmu. Hundur-
inn Hannibal nýtur þess aS láta goluna leika um sig I körf-
unni, sem er viS hliðina á höggmynd Arne Durbans af Har-
aldi, syni Egners.