Æskan

Ukioqatigiit

Æskan - 01.02.1974, Qupperneq 13

Æskan - 01.02.1974, Qupperneq 13
inu sinni var fátækur bóndi, sem átti ekki nokkurn brauð- bita á heimilinu. Þess vegna varð hann að fara til herramannsins til að biðja hann um hjálp. En til þess að koma ekki tómhentur, steikti hann gæs og hafði hana með sér. Herramaðurinn tók á móti gæsinni og sagði við bóndann: .,Ég þakka þér fyrir gæsina, en ég veit bara ekki, hvernig ég á að skipta henni. Ég á konu, tvo syni og tvær daetur. Hvernig á ég að gera þau öll ánægð?“ Bóndinn svaraði: N „Ég skal skipta henni." Hann tók hníf, skar hausinn af gæs- inni og sagði við herramanninn: „Þú ert höfuð fjölskyldunnar. Taktu höfuðið." Svo skar hann stélbitann af gæsinni °9 rétti frúnni hann: „Þú þarft alltaf að sitja heima. Þess vegna færð þú þennan bita.“ Svo skar hann fæturna af og rétti sonunum þá: „Þið fáið fæturna. Fetið I fótspor föður ykkar." Svo skar hann vængina af, rétti dætr- unum þá og bætti við: I þögninni á eftir heyrist greinilega og æ hærra tifið I úrinu á borðinu. Og þar standa plöturnar, sem Dusja ætlaði sö gefa vinkonu sinnl I afmællsgjöf. Fleiri vinkonur koma inn og setjast þegjandi. Tifið í úrinu lætur hátt I þögninni. Einhver segir: — Já, þetta úr. Hún fékk þetta úr I apríl I fyrra í verð- laun. I einni flugferð hennar kviknaði í hægra hreyfli vélar- mnar. Reykinn lagði inn í farþegarýmið. En Nadja lét sér ekki bregða. Hún var allan hættutímann með farþegunum, brosti... —- Já, hún kunni að brosa, grípur einhver fram í. Um okkur flugfreyjur er stundum sagt, að við brosum bara sam- kvæmt fyrirmælum — lærðu brosi. En Nadja brosti við hverjum manni eins og hann væri gamall vinur. Og þetta fundu allir... — I brennandi flugvélinni gekk hún um, útbýtti sætind- um, brosti, stappaði stálinu í farþegana og tók meira að Se9ja skælandi krakka úr fangi móður hans og vaggaði hon- um f svefn. Sú móðir varð hissa. ~~ Og þegar vélin var lent og allt hafði endað vel, áttu farþegarnir ekki orð til að þakka henni og skrifuðu allir ' sameiningu þakkarskjal. Minningarnar þyrpast fram í hugum vinkvennanna, sem s,tia þarna í herberginu: „Hér hafið þið vængina, því að þið munuð bráðlega fljúga úr hrelðrlnu." Að lokum bent hann á það, sem eftir var og sagði: „Þetta er handa mér.“ Herramaðurinn hló og gaf bóndan- um bæði brauð og peninga. Ríkur bóndi frétti þetta, og hann lót slátra fimm gæsum, steikti þær og færði herramanninum. En herramaður- inn sagði: „Ég þakka þér fyrir gæsirnar. En ég er I vandræðum af því að við erum sex. Hvernig á ég að skipta þessum 5 gæsum á milli okkar?“ Ríki bóndinn hugsaði sig um, en sá engin ráð. Þá sendi herramaðurinn eftir fátæka bóndanum og bað hann að skipta gæsunum. Fátæki bóndinn rétti fyrst herramann- inum og frú hans eina gæs og sagði: „Sjáið, nú eruð þið þrjú.“ Svo rétti hann sonunum eina: „Nú eruð þið einnig þrjú.“ Svo rétti hann dætrunum eina: „Nú verðið þið einnig þrjár." Svo tók hann tvær gæsirnar, sem eftir voru, og sagði: „Og við erum einnig þrjú." Herramaðurinn hló, gaf fátæka bónd- anum meiri peninga, en lét ríka bónd- ann fara leiðar sinnar. — Hún söng svo vel. Og á kvöldvökum las hún oft Ijóð. Hún las sérstaklega vel Ijóðin hans Majakovskís. — Hún hafði alltaf tlma til alls; fyrir vinnuna, Ijóðakvöld, vinkonurnar, félagsstarfið, fjallgöngur... ... já, hún var reglulega dugleg íþróttakona, sérstak- lega í körfubolta, og hafði fengið sérstaka viðurkenningu fyrir fjallgöhgur. — Og hún hafði svo gaman af tónlist. Uppáhaldstón- skáldið hennar var Prókofief... hérna liggja á borðinu nokkrar plötur, sem Volodja, kærastinn hennar, var búinn að senda í afmælisgjöf. — Ég sé hana fyrir mér, segir Dusja — sé hana fyrir mér á þessari siðustu stund. Þó að ég viti ekki, hvernig þetta gerðist nákvæmlega — þá sé ég, hvernig hún snerist á hæli gegn morðingjanum, hvernig hún horfði á hann, hvernig hún spennti hvern vöðva — hvernig hún reyndi að verja áhöfn og farþega. Ég sé það alveg greinilega fyrir mér. Morðingjarnir eru alþekktir af sakaskrám lögreglunnar. Sá eldri faðirinn, er marcfdæmdur fyrir þjófnaði, svik og drykkjuskap. Sá yngri hefur sopið seyðið af því uppeldi, sem slíkur faðir veitti honum. Tyrknesk yfirvöld hafa nú ákveðið að framselja ekki morðingjana, þar sem flugvélarránið og morðið hafi — að þeirra mati — verið pólitísk aðgerð. LEO TOLSTOJ: HV E R N IG BÓNDINN SKIPTI GÆSUNUM 11
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68

x

Æskan

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Æskan
https://timarit.is/publication/383

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.