Æskan - 01.02.1974, Blaðsíða 24

Þeir höfðu ekið til bæjarins sem
leið lá eftir heldur mjóum en mal-
bikuðum vegi. Leiðin hafði legið um
klettótt landslag, enda skerjagarður-
inn talinn bera nafn með rentu. Súms
staðar náði sjór alla leið upp undir
veginn. Þarna lágu seglskútur og segl-
bátar af ýmsum stærðum og gerðum.
Hins vegar sáu þeir engan vélbát eða
hraðbát, eins og þeir eru kallaðir hér
á landi. Margt fólk var komið út í
eyjuna, þótt enn væri morgunn, enda
taka frændur okkar á Norðurlöndum
daginn snemma að jafnaði. Þeir fara
gjarnan á fætur fyrr en við íslending-
ar. Sólin skein glatt, og það glitraði
á blátt hafið framundan.
Að sjá baðstrandarlífið var Þormari
og Óskari nýnæmi. Alls staðar, þar
sem hægt var að koma slíku fyrir, voru
tjöld, húsvagnar eða bílar þannig út-
búnir, að hægt var að búa í þeim. Það
fór ekki á milli mála, að nú var Jóns-
messan og allir í fríi, sem því gátu
við komið.
En nú voru þeir sem sagt komnir
niður í þorpið, niður að höfninni og
sundinu, sem skipti bænum í tvennt.
Þangað var ekki bílaferja, svo að þeir
lögðu bílnum, þessum skemmtilega
Volvo 164E, á bílastæði. Sveinn var
ekki alveg viss um, hvernig ætti að
greiða fyrir bílastæðið, en fann það
út um síðir. Þarna var bara „járn-
karl“, sem seldi miðana.
Áður en farið væri út í Skerjagarð-
inn sjálfan, fannst þeim ferðafélög-
unum tilvalið að kaupa sér nesti í
kaupfélagi staðarins. Þarna var opið
og mikil ös, því að ferðafólkið hafði
sýnilega ekki tekið allt með. að heim-
an. Ennfremur voru bæjarbúar þarna
í verzlunarerindum. Óskar tók sér
körfu í hönd, og það sama gerði
Þormar. Þeir tíndu niður í körfurnar
flöskur með ávaxtasafa og appelsínu-
drykkjum, og síðan voru keyptir kex-
pakkar og kökupakkar og eitthvað af
ávöxtum. Það var löng röð við af-
greiðslukassann, en samt voru þeir af-
greiddir um síðir. Og nú mundi Ósk-
ar allt í einu eftir því, að hann ætlaði
að kaupa afmælisgjöf handa bróður
sínum. Grími fannst tilvalið að kaupa
afmælisgjöfina í þessari búð, og það
varð úr, að þarna var keyptur fyrir-
myndarbíll. Þeir komu aftur út í sól-
skinið með þessar birgðir sínar og
héldu nú af stað fótgangandi út í
Skerjagarðinn. Þeir gengu með strönd-

Þeir Óskar og Þormar nutu sólar og sumat*
sí'ðasta daginn í SvíþjóB.
inni, en lentu í sjálfheldu. Einhver
húseigandi hafði byggt skíðgarð alveg
fram að sjónum, svo að ekki varð kom-
izt fyrir framan hann. Þeir héldu til
baka og fundu nú von bráðar leiðina
inn í litla klettavík norður af aðal-
bænum. Þetta var hin mesta fjalla-
ferð. Þeir gengu i röð, fyrst fór Sveinn,
VERÐLAUNAFERÐ ÆSKUNNAR,
VOLVO OG FLUGFÉLAGS fSLANDS 1973
Á Jónsmessu
í Gautaborg
/S3
(WŒHLWB)
22