Æskan - 01.11.1976, Síða 29
Á skemmtistaðnum.
inn í viöinn á árahundruðum á hafsbotni. Þau sáu
9ömlu skjaldarmerkin sem búið er að koma fyrir á stafni
skipsins, ennfremur ýmsan búnað og á eftir skoðuðu þau
teikningar og lásu upplýsingar um skipið, björgunina og
tleira sem því viðkom.
Nú leið að því að Grænilundur yrði opnaður og úti fyrir
dyrum skemmtistaðarins voru saman komin mörg
hundruð „unglingar" á öllum aldri. Síðan var opnað og
fólkið streymdi inn í skemmtigarðinn. Þau fóru fyrst að
skotbakka og síðan reyndu þau hæfni sína í að kasta
boltum. Síðan fóru Ósk og Rögnvaldur í rafmagnsbíla og
Það var nú ekki minna gaman. Og kannski var ekki
fninnst gaman að sjá þá Ólaf Friðfinnsson og Svein
Sæmundsson reyna hæfni sína í akstri rafmagnsbíla sem
komust í allt að 70 km hraða.
Veðrið var yndislegt. Blæjalogn og hiti en nú var sólin að
ganga undir. Ólafur fór með þau Ósk og Rögnvald upp í
háan turn og það var skemmtilegt ferðalag. Því er þannig
hagað að útsýnishúsi er komið fyrir á turni og rennur það
UPP og niður turninn og snýst um leið. Þau fóru í
parísarhjól og alls konar fleiri tæki en ekki leist þeim á að
tara í nýtt skemmtitæki, margfætlu, sem snýst með
ógnarlegum hraða og sem fólk kom náfölt út úr og gat
varla staðið á fótunum. Ólafur sagði að þetta væri
sannkallað píningartæki. Þau reyndu skotfimi sína með
loftbyssum og vatnsbyssum og fóru síðan í merkilegt hús
þar sem draugagangur var mikill og hindranir af ýmsu
tagi. Þetta tók langan tíma því sums staðar varð að klifra
og annars staðar varð að skríða og á stöku stað varð
maður fastur. En um síðir tókst þeim þó að komast í
gegnum húsið og aftur út undir bert loft. Allt var þetta
mjög gaman.
Það var fleira að sjá í Grönalund en skemmtitækin, því
að staðurinn ber nafn með rentu. Þarna var ógrynni af
blómum, trjám og dimmrauð kvöldbirtan blandaðist
saman við marglit Ijós skemmtigarðsins. Hljómlist frá
hljómsveitum barst um svæðið og fólk reikaði um í góða
veðrinu og lét sér líða vel, þ. e. a. s. þaö sem ekki fór í
skemmtitækin, sem sum virtust býsna tvísýn skemmtun.
En nú var 25. maí. Hinn 27. maí var uppstigningar-
dagur og Svíar hafa margir þann hátt á að taka sér frí frá
störfum daginn fyrir slíkan hátíðisdag. Þess vegna yrðu
26. og 27. maí frídagar og þeir sem vildu gætu sofið út.
Flestar skrifstofur og fyrirtæki í Stokkhólmi yrðu lokuð og
kannski var það ein skýringin á þessum mikla mannfjölda
í skemmtigarðinum og úti á götu.
Of langt yrði upp að telja allt það sem þau sáu og
reyndu í Grænalundi þetta kvöld. Um síðir var ákveðið að
halda heim, enda byrjað aó kula, þ. e. a. s. hitinn kominn
niður fyrir 20 stig. Þau fóru í bíl Ólafs heim á Hótel Birger
ÆSKAN — Það er Ijótt að vera of seinn í skólann
27