Æskan - 01.11.1976, Blaðsíða 31

Á flugvelli'num í Stokkhólmi.
rauöum þökum, voru hvarvetna en brátt sást flugvöllur-
inn og stuttu síðar var lent. Nú var að komast í bæinn og
Það tók dálítinn tíma að fá töskurnar afhentar. Samt náðu
Þau áætlunarbílnum, sem fór niður í miðborgina og
þangað var ekið. Ferðin niður í miðborg Málmeyjar tók
40 mín., og á leiðinni byrjaði að rigna fyrir alvöru. Fátt bar
markvert við en þau vissu að ferjurnar yfir Eyrarsund yfir
W Kaupmannahafnar myndu fara frá Málmey á heila og
Þálfa tímanum. Þau einsettu sér að ná í ferjuna kl. 11.
Þrátt fyrir mikinn flýti tókst það nú ekki. Ferjan var um
Það bi| að leggja frá landi er þau komu niður á bryggjuna.
En það gerði ekki svo mikið til. Næsta ferja myndi fara
eftir hálftíma.
Þau sátu þarna í biðskýlinu sem var mjög þrifalegt og
áQætt. Þau keyptu sér blöð og sælgæti og létu fara vel
Ufn sig. Þau ætluðu að fara yfir Eyrarsund með svoköll-
uöum svifbáti. Þetta er alveg frábært skip að dómi
Þöirra Óskar og Rögnvalds því að þegar báturinn er
k°minn á ferð þá lyftist hann upp úr sjónum og rennur á
sk'Þum, sem eru að aftan og framan.
Þau höfðu fengið sér sæti á neðra þilfari og brátt leið
Þrottfarartíma. Báturinn rann út höfnina og hraðinn
)okst stöðugt. Þau sáu hvernig báturinn lyftist og skíðið
framan sem hann rennur á þegar fullri ferð er náð,
k°m í ijós. Þau sáu mörg skip og fóru fram úr þeim öllum
Því svona svifskip þýtur áfram með feikna hraða. Þrátt
fyrir Þokuslæðing leið heldur ekki langur tími þar til
°anska ströndin kom í Ijós og brátt voru þau í mynni
Kaupmannahafnar. Þau fóru út og virtu fyrir sér turna
þessarar fornfrægu borgar, sem eitt sinn var höfuðborg
íslands. Þau sáu gömul virki og gamla skipalægið við
Revshaleoen en hins vegar Norður-Tollbúðina. Áfram
var haldið og enn mættu þau fleiri ferjum og skipum, sem
héldu út. Loks var lagt að bryggju og þau gengu í land
með föggur sínar.
Þótt þau hefðu aðeins verið 35 mín á leiöinni frá
Málmey til Kaupmannahafnar var veðrið allt annað og
verra hér. Það rigndi og andaði köldu. Ósk hafði orð á því
að í fyrsta sinn síðan hún fór frá fslandi þyrfti hún aö nota
sinn ágæta leðurjakka. Þau fóru í leigubíl um borgina og
leiðsögumaðurinn sagði þeim sitt af hverju. Hann sýndi
þeim Borsen, gömlu kauphöllina og hann sýndi þeim líka
Kristjánsborg, þinghús Dana. Ýmislegt var skeggrætt á
leiðinni út til flugvallarins í Kastrup, en þangað komu þau
tímanlega, en í grenjandi rigningu.
Við svifskipið.
ÆSKAN — Það er Ijótt að vera latur að læra
29