Æskan - 01.11.1976, Blaðsíða 70

hesti sínum og reiö niður aftur, og um leiö var hann
horfinn, og sáu engir hvaö af honum varö.
Þegar feðgarnir komu heim um kvöldiö tóku þeir til aö
þylja yfir Pétri söguna af því, sem gerst haföi um daginn.
Og þeir sögóu frá gullbúna riddaranum, og héldu því
fram aö fríðari og gla^silegri sveinn væri ekki til í heimin-
um öllum.
,,Æ, hvaö mér heföi þótt gaman aö sjá hann,“ sagði
veslings Pétur.
,,Ætli þaö væri nú ekki betra fyrir þig aö moka betur
fjósiö, heldur en að vera meö svona vitleysu," sagöi Páll
bróöir hans.
Daginn eftir áttu allir konungssynirnir og riddararnir að
ganga fyrir konung og konungsdóttur, — þaö þótti of
seint um kvöldið, held ég, — svo aö sá, sem heföi gull-
epliö, gæti sýnt þaö, en einn kom eftir annan og enginn
maöur haföi svo mikiö sem gullber, hvaö þá heldur heilt
gullepli.
,,Já, en einhver hlýtur aö hafa þaö,“ sagöi konungur
og klóraði sér á bak viö eyrað, ,,viö sáum öll sömul, aö
þaö kom maður ríðandi og tók það.“ Og svo gaf
konungur út þá skipan, aö allir karlmenn í landinu skyldu
koma til konungshallar og hafa meö sér gulleplið eöa
gulleplin, ef þeir heföu þau í fórum sínum. Og svo fór
hver eftir annan heim í höllina og hermenn fylgdu þeim.
Meðal þeirra sem fóru var faðir Péturs, og bróöir hans
Páll. Þeir voru hinir síöustu og svo voru ekki fleiri karl-
rnenn í öllu ríkinu.
,,Hvaö er þetta," sagöi konungur, ,,eru allir búnir aö
koma, hvernig getur staöiö á þessu með eplin."
,,Ja, ég á nú bróöur," stundi Páll upp, ,,en hann er
hálfgerður fáráölingur, hann hefur staöið í moldarverk-
um og fjósmokstri alla þessa daga.“
,,Hvaö varðar mig um það,“ sagöi konungur og var
reiður. „Þegnar mínir eiga aö hlýðnast mínum boðum."
Sendi konungur samstundis hermenn aö sækja Pétur.
Þegar komiö hafði verið meö Pétur fyrir konung, var
hann samstundis spurður, hvort hann heföi nokkurt
gullepli ífórum sínum.
,,Já, hérna er nú eitt," sagöi Pétur og tók þaö upp úr
vasanum á fjósagörmunum sínum, ,,og hérna er annaó,
og hérna er hiö þriöja," sagöi hann. Og um leið varpaói
hann af sér lörfunum og stóð þarna fyrir hásætinu kon-
ungsins í gullnu herklæðunum, svo fögrum að þaö gljáði
á þau.
,,Ja, þú færö þá dóttur mína og hálft ríkið," sagði
konungur. „Þú hefur til hvors tveggja unnið."
Var síðan slegiö upp brúökaupsveislu og öllum boðið,
sem reynt höfðu aö komast upp glerfjallið, og skemmt
sér gátu þeir og etið og drukkiö, þó þeir kæmust ekki upp
fjalliö, og best gæti ég trúaö að veislan stæöi enn. —
ÆSKAN — Besta jólagjöfin er áskrift að ÆSKUNNI