Æskan - 01.01.1984, Qupperneq 22

Hlekkjuðu fangarnir I Tnulon
Fyrir tæpum 150 árum var fjöl-
skylda á leið frá Genf í Svisslandi
suður til borgarinnar Marseilles í
Frakklandi. Förinni var heitið til
auðugs ættingja þessa ferðafólks
sem Davíð hét. Ferðast var í hest-
vagni þessa löngu leið. Ekki vitum
við nú hve mörg þau voru sem fóru
í þetta ferðalag en sennilegt er að
auk hjónanna, Marie Antoinette og
Jean Jacques Dunant og sex ára
gamals sonar þeirra, Jean Henry,
er hugsanlegt að þar hafi einnig
verið þjónustufólk. Okkur þykir það
mjög sennilegt þar sem þessi fjöl-
skylda var vel efnum búin. Sviss-
nesku hjónin töldust réttilega til
betri borgara í Genf enda óvenju-
legt á þessum tímum að venjulegt
fólk færi í skemmtiferðalag milli jafn
fjarlægra borga og Genfar og Mars-
eilles. En þótt hjónin væru þá góð-
kunn í heimaborg sinni er trúlegt að
ferð þeirra væri nú löngu gleymd ef
litli drengurinn sem var með þeim í
ferðalaginu, Henry Dunant, hefði
ekki átt eftir að verða síðar mjög
frægur maður vegna forystu sinnar
í mannúðarmálum.
Tvennt vitum við nú um þetta
ferðalag. Hið fyrra, að er hópurinn
nálgaðist Miðjarðarhafið þá klöngr-
aðist Marie Antoinette upþ í sætið
til ekilsins til þess að verða fyrst
samferðafólksins til að líta hafið
augum. En eins og þið vitið er langt
til hafs frá Sviss og þess vegna var
gaman að geta orðið fyrst sam-
ferðafólksins til þess að sjá hafið.
Og svissnesku konunni tókst það.
Þarna var það. Og þá hefur eflaust
verið staðnæmst til þess að allir
gætu notið þess að horfa á þetta
heillandi haf.
HENRY
DUNANT
\
RAUÐI
KROSS
ÍSLANDS
\Q
22