Æskan - 01.01.1984, Page 32

Hinum megin við hafið frh.
Höf. Björk og Jónína Guðjónsdætur og Arndís Lilja Guðmundsdóttir
GRÆNLAND
ANNAR KAFLI
, <áviL,

Fjöldi fólks var kominn til að taka á móti þeim á
Hegguleqarte en það er lítill flugvöllur á Grænlandi.
Flugvélin lenti kl. 4.00 eftir hádegi. Flugvöllurinn var í
Zeqaladua sem er þorp á Grænlandi. Þar bjuggu að-
eins 23 manns og þar ætluðu þau að vera þann tíma
sem þau höfðu til stefnu á Grænlandi.
Strax og þau höfðu lokið við kaffið sitt fóru þau með
Veriqata og Singholme að veiða. Fyrst skáru þau stórt
gat á ísinn og dorguðu svo í gegnum það. Veriqata
sagði: „Hér er líka hægt að fara á kajak út á sjóinn og
veiða seli. Það gerum við oft.“ „Það væri gaman að
reyna það, kannski í dag eða bara á morgun,“ sagði
Hvítibangsi vongóður. Diddu fannst þetta afbragðs
hugmynd. Það fannst litla Hvít og litlu Gul líka.
Konur Singholme og Veriqata, sem hétu Lise og
Antik, báðu um að fá að fara með í kajaknum. Og það
fengu þær.
Það stytti ekki upp fyrr en daginn eftir og þá lagði
allur hópurinn af stað, reyndar á tveimur bátum, út á
hafið sem var svo langt og breitt að þar hefðu komist
fyrir mörg hundruð svona bátar.
Seinna, sama dag, fóru þau Didda og Hvítibangsi
með krakkana á skauta á litlum ísbletti þar skammt frá.
Þar líkaði þeim lífið.
Daginn eftir var mikið fjör í Zeqaladúa. Þar var borð-
aður selur sem hópurinn hafði veitt daginn áður. Það
var einkenniiegt að sjá Eskimóa borða sel. Þeir höfðu
mjög sterkar tennur og rifu í sig selinn. Heilu stykkin
hurfu upp í hvern munn nema fjóra. Þangað hurfu ekki
mjög stórir bitar. Aðeins agnir eins og við köllum það.
Að máltíðinni lokinni bauð Singholme Hvítabangsa,
Diddu og krökkunum að kenna þeim að búa til snjó-
hús. Því voru allir sammála. Hvítibangsi og Didda fóru í
úlpurnar sínar og klæddu Hvít og Gul í. Þau höfðu Ifka
trefla. Svo var lagt af stað. Singholme sagði: „Við get-
um bara byrjað strax.“ Og það gerðu þau.
Eftir að þau höfðu lokið við snjóhúsið fóru þau niður
að stóra Lendisdequllebarfljótinu sem var í Neeknúk-
firði og fóru að dorga. Þau veiddu tvo smáfiska. Það
var farið að dimma og kvöldsólin speglaðist í ísnum.
Er þau höfðu lokið veiðinni fóru þau heim til
Singholme. Þar sofnuðu þau öll og rökkrið verndaði
þau þar til sólin tók við.
C
ra
E
3
O)
c
(0
«
c o-
(0 c
TJ C
<0
»o x:
ro i-
0)
P »_
<0
>
0>
c c
m m
(Q
:§ Í
T3 (0
£ E
32