Æskan - 01.01.1984, Side 50

SKESSU- TRÖLLA-
OG DRAUGASÖGUR
eftir krakka í Seljaskóla
Hér koma fáeinar skessu-,
trölla- og draugasögur sem
nokkrir nemendur í 10 ára bekk
H.Á. í Seljaskóla sömdu í móður-
málstíma nú í vetur.
Söguefnið er ekki langsótt því
krakkar á þessu reki lesa mikið
af álíka sögum.
SKESSUSAGA
Einu sinni var lítil stelpa sem átti
heima á bóndabæ uppi í sveit. Hún
mátti vera úti á kvöldin eins og hún
vildi. Eitt sinn þegar hún var úti um
hánótt fór hún upp í fjall. Þegar hún
var komin hátt upp í fjallið sá hún
gat á fjallshlíðinni og líktist það
glugga. Hún leit inn um opið. Sá
hún þá skessu sem hrærði í potti.
Hún sá strax að þetta var vonda
skessan sem tók börn sem voru að
flækjast úti á kvöldin.
Stelpan varð svo hrædd að hún
hljóp eins hratt og fætur toguðu
heim til sín og fór aldrei út á
kvöldin. „... ... i
Hof. Johannes Arnason
TRÖLLASAGA
heyrir hann drunur miklar og sér að
tröllkarl eigi fríður birtist í hellisop-
inu og segir: „Fussum svei, manna-
þefur í helli mínum."
Strákur bregður skjótt við og þríf-
ur hníf einn og drepur tröllkarlinn.
Tekur hann síðan allt fémætt úr
hellinum.
Og þá er ekkert eftir annað að
segja en að strákur giftist góðri
konu og lifði góðu lífi það sem eftir
er ævinnar.
Höf. Hildur Erla Björgvinsdóttir.
DRAUGA
SAGA
Það var nótt eina lengst inni í
óbyggðum. Þar bjó lítil stelpa ein á
litlum bóndabæ. Hún lá í rúmi sínu
en gat ekki sofnað. Allt í einu heyrði
hún drunur og læti úti fyrir gluggan-
um. Stelpan skalf eins og hrísla
undir sænginni af hræðslu. Hún
þorði ekki að kíkja út en var þó
mjög forvitin.
Stelpan leit loks út og svitnaði
alveg upp í hársrætur. Úti fyrir var
stór, stór, stór skessa sem bjóst til
að taka hana. En stelpan varð svo
hrædd að hún ullaði framan í
skessuna og gerði sig eins Ijóta
sem hún gat. Skessan varð þá svo
hrædd að hún hljóp lengst upp í
Herðubreið og skelfur þar víst enn-
þá.
Höf. Sigrún Inga Hrólfsdóttir
og Sigurbjörg Hannesdóttir.
ANDLIT
Á GLUGGA
Það var eitt vetrarkvöld. Bónda-
bær stóð uppi undir Grímsfjalli. Lítil
stelpa, sem hét Dagrún, lá í rúmi
sínu og horfði upp á gluggann. Hún
ímyndaði sér að á gluggann kæmi
Ijótt andlit skessunnar sem bjó uppi
í fjallinu. Skessan hét Nefja því að
nefið á henni var mjög stórt. Jæja,
hún horfir nú og bíður hvort andlit
komi á gluggann en ekkert birtist.
Þá ákveður hún að loka bara aug-
unum. Allt í einu finnst henni ein-
hver vera að horfa á sig. Hún opnar
augun og horfir á dyrnar en sér
ekkert. Dagrún lítur síðan á leik-
föngin og undir rúmið, sér ekkert en
hugsar með sjálfri sér: „Guð, skyldi
einhver vera á glugganum?" Hún
lítur upp og sér að Nefja er á glugg-
anum. Dagrún æpir upp yfir sig en
þá vaknar hún og sér að þetta var
þá bara martröð.
Höf. Hulda Elsa Björgvinsdóttir.
Einu sinni voru karl og kerling í
koti sínu. Áttu þau einn strák upp-
kominn en ekki er getið um nafn
hans. Eitt sinn ákveður strákur að
leggja af stað út í heim.
Heldur hann af stað og er hann
hafði gengið lengi kemur hann að
helli einum og sér þar kjöt. Strákur
tekur kjötið Úr pottinum Og bíður Tröllkonan. Mynd eftir
eftir að eigandinn komi. Allt í einu Ásgrim Jónsson.
50